PLAY OFF FINALE RK Sintelon - RK Lovćen Osiguranje

Описание: Sintelon - Lovćen 22:23 (12:12), Hala: "Tikvara"
SEZONA 2000/2001
Gledalaca: oko 2.000, Sudije: Rajić, Dragomirović
Isključenja: Sintelon 8, Lovćen 14 minuta
Sedmerci: Sintelon 4 (4), Lovćen 3 (3)

SINTELON: Ivezić, Šarić, Damjanović, Nikolić 7, Tica, Malešević 1, Jelesić, Pešić, Đurković 2 (1), Adžić, Mrvaljevišć 3, Rađenović 4, Sudžum 5 (3). Trener: Jovica Elezović

LOVĆEN: Puljezević, Ćaćić, Stojinović, Rakčević, Dobrković 4, Ćurković, Đukanović 2, Nikočević 2, Vučićević 7, Vujović 1, Kapisoda 5 (3), Čutura 1, Čurlevski 1. Trener: Pero Milošević

Rukometaši Lovćena ostvarili su minimalnu pobedu protiv Sintelona, u Bačkoj Palanci (23:22) u prvom meču finalne plej-of serije i tako prišli na korak do odbrane titule, budući da su se revanš igrao na Cetinju.

Domaći sastav je tokom prvog poluvremena imao i četiri gola prednosti (11:7 i 12:8), ali su Cetinjani napravili seriju 5:0 i poveli u prvom minutu nastavka 12:13. Igrači Sintelona, vidno umorni od polufinalnih mečeva s Partizanom, uspeli su da do 49. minuta dođu do dva gola viška (21:19), ali je iscrpljujući meč koji je trajao čak sat i 50 minuta potpuno slomio snagu domaćina.

Kapiten Lovćena, Đukanović, je sa dva vezana gola doneo prednost svom timu, a sačuvao je golman Puljezević i na kraju je Lovćen slavio.

Krajem prošlog i početkom novog veka nije bilo organizovanijeg kluba, u Jugoslaviji, od Sintelona. Tim iz Bačke Palanke, predvođen gospodinom Draganom Gruborom, nudio je uslove kakvi su samo mogli da se zamisle. Bio je to dovoljan magnet da u vojvođanski gradić krenu svi. Uz sve to, Sintelon je osvojio samo jedan nacionalni Kup, što je bilo premalo, spram uloženih sredstava i tima koji su sačinjavali igrači, od kojih su mnogi napravili sjajne karijere.

Ako se prisetimo, za klub iz Bačke Palanke nastupali su igrači poput: Danijela Šarića, Dalibora Čuture, Nebojše Golića, Danijela Anđelkovića, Ratka Nikolića, Nikole Kojića, Ljubomira Pavlovića, Nenada Damjanovića, Dragana Sudžuma, Igora Rađenovića, Maneta Lavrnića, Draška Mrvaljevića, što su samo neka od imena igrača koji su nastupali za bačkopalanačkog giganta, a direktor kluba bio je Zdravko Rađenović, zlatni olimpijac, rođen u Bačkoj Palanci. Brojni uspešni treneri u Sintelonu bili su Predrag Došen, Branislav Zeljković, Mile Isaković, Jovica Elezović, Zoran Kurteš, a u radu sa mlađim kategorijama takođe treba istaći Predraga Petljanskog i Aleksandra Savića.

Klub koji je osnovan 1952. godine pod imenom Tekstilac, a kada je 1970. godine izborio plasman u Drugu saveznu ligu promenio je ime u Seintelon, pošto ga je pod okrilje uzela ova fabrika za proizvodnju tekstilnih i PVC podova.

Najuspešnija sezona u klupskoj istoriji desila se 1999/2000, kada je Sintelon osvojio jedini trofej u istoriji i završio šampionat kao drugi. Uz to, u debitantskoj sezoni na međunarodnoj sceni tim iz Bačke Palanke igrao je polufinale Kupa gradova, dok je godinu dana kasnije igrao četvrtfinale Kupa kupova. “Tikvara” je bila svedok mečeva protiv Škevdea, Krasnodara, Trebnja, Valjadolida, kasnije Skjerna, Ademar Leona, a hala je na svakoj utakmici bila ispunjena do poslednjeg mesta.

Ipak, vrlo brzo posle toga došao je kraj. Ako u svakom zlu ima nešto dobro, onda je u timu iz Bačke Palanke bilo to što su istupanjem iz lige, odnosno novim početkom pružili priliku klincima iz sopstvene škole, koje je predvodio Predrag Petljanski. Tri godine kasnije, u sezoni 2005/2006. Sintelon se vratio u elitu, ali vrednija od toga bila je niska bisera koja se rodila u našoj zemlji. Neki od tih momaka (Bojan Beljanski, Žarko Šešum, Nemanja Stambolija, Vladimir Abadžić, Goran Kostelac, Miloš Maksimović) bili su je deo kadetske reprezentacije SCG, koja je osvojila zlato na EP i SP za kadete, neki su bili članovi juniorske: Marko Vujin, Marinko Kekezović, Milan Mirković, kao i pomoćnik Veselina Vujovića, Predrag Petljanski, a takođe treba istaći i talentovanog Strahinju Žarkovića koji je bio deo ove generacije.

Kadeti SCG su 2004. godine u prepunom “Pioniru” savladali reprezentaciju Hrvatske i popeli se na krov Evrope, godinu dana kasnije pokorili su i svet. Tadašnji juniori su se okitili srebrom na svetskoj smotri u Mađarskoj.
Uprkos članovima zlatne selekcije naše zemlje, nije se izbegla najgora sudbina. Klub koji je u međuvremenu promenio ime u Tarket, 2009. godine nestao je sa rukometne mape Srbije.