#ជ្រុង​មួយ​នៃ​សង្គម​ខ្ញុំ​

Описание: ជ្រុងមួយនៃសង្គមខ្ញុំ...
----------------------------
ឆ្នាំនេះទឹកធំលិចភ្នំដងរែក
ប្រជារាស្ត្រអនេកស្រែករំអួយ
យុត្តិធម៌ស្លាប់ច្បាប់ដណ្ដប់ភួយ
រោគពាលពុករលួយពួយលឿនថ្កាន ។

វាយោបោលបោកដៃឱបដៃទ្រ
ព្រៃព្រឹក្សាវឹកវរ រលំប្រាណ
ស្លាកអភិវឌ្ឍរលាត់ដាច់ដាន
មិនដែលស្គាល់ស្រាកស្រាន្ត មួយវេលា ។

តូចស៊ីដោយតូចផឹកទឹកដងអូរ
ភ្លេងសម័យគេហ៊ោ ជល់កែវគ្នា
បនបារដូចផ្សិតដុះដកពពារ
ឱ!នាវាជាជាតិសាសន៍តែមួយ ។

"ខ្មែរ"ពាក្យមួយម៉ាត់ស្ទើរបាត់ដង្ហើម
ពូជធ្លាប់ឆ្នើមឥឡូវផ្ដើមរលួយ
រាប់ម៉ឺនប្រាសាទចាប់ដៃបោះពួយ
លាស់ផ្កាត្រួយសាសន៍ដទៃកោតខ្លាច ។

ខ្មែរបាត់មនសិការដែលខ្លាំង
ចាញ់កលខ្មាំងរវល់កាងអំណាច
ឱ!អញនិយមកំពុងបាចសាច
កាងកោងកាចឥតគិតពិចារណ៍សោះ ។

ស្រករក្រោយខ្លះវង្វេងស្មារតី
ភ្លើងរាត្រីថ្នមបីលែងស្រណោះ
អញមានអញសើចឥតសោះកក្រោះ
អញស្មគ្រស្មោះប៉ុណ្ណឹងលែងខ្វល់អ្វី ។

ស្រករក្រោយខ្លះចោលម្សៀតរកគ្មាន
ជក់គ្រឿងញៀន ចោលការគាប់ប្រពៃ
ផឹកស្រាក្លាកាប់កំហែងក្មេងស្រី
ស្នងឫស្សីសម័យអញនិយម ។

ស្រករក្រោយខ្លះរៀនខ្ពស់គ្មានជាតិ
រៀនចោលម្សៀតគិតតម្កើងខ្លួនជាធំ
រំលោភបំពានពុករលួយងំ
ប្រជាយំដង្ហើយហៅសេរី ។

លែងស្គាល់សាលាព្រោះវក់នឹងល្បែង
វក់ប្រឡែងជីវិតកាមលោកីយ៍
ស្រករក្រោយអើយក្រោកឡើងឃ្មាតខ្មី
យើងពួតដៃការពារលើកស្ទួយជាតិ ។

ជាតិចួបនូវទុក្ខសម្រុកសាមគ្គា
ចាប់ដៃគ្នាកុំមានចិត្តចោលម្សៀត
ប្រវត្តិដូនតាស្មោះត្រង់ស្រង់ជាតិ
កុំបីឃ្លាតឈាមជ័រខ្មែរតែមួយ ។
__________________
អនាមិក / កំណាព្យ & ជីវិត