Article 7 of Impeachment | FINAL EPISODE NG PITONG SALA NI SARA

Описание: FINAL EPISODE NG PITONG SALA NI SARA
.
Ang Buod ng Lahat: Bakit Kailangang Panagutin si Sara Duterte ayon sa Article VII ng Impeachment Complaint
Sa bawat patak ng pondo, sa bawat kilos ng kapangyarihan, may kaakibat na pananagutan. At sa kaso ni Pangalawang Pangulo Sara Duterte, malinaw sa Article VII ng impeachment complaint na hindi ito usapin ng isang pagkakamali. Ito ay usapin ng kabuuan ng kanyang panunungkulan na, ayon sa reklamo, ay nagpakita ng patong-patong na paglabag sa tiwala ng taumbayan, sa Konstitusyon ng 1987, at sa mga batas na nagbabawal sa graft at korapsyon.
Hindi Isang Isyu, Kundi Lahat-Lahat na
Ayon sa Seksyon 88 hanggang 91 ng reklamo, hindi lang iisang insidente ang tinutukoy. Ang kabuuang asal ni Sara Duterte bilang Pangalawang Pangulo ay itinuturing na nagpapakita ng gross faithlessness sa public trust at tyrannical abuse of power. Ayon sa Artikulo 127 ng Rome Statute, kahit umalis na ang Pilipinas sa International Criminal Court noong Marso 2019, may hurisdiksyon pa rin ito sa mga krimeng naganap habang miyembro pa ang bansa. Dagdag pa rito, ang Konstitusyon ng 1987, partikular sa Artikulo XI Seksyon 2, ay nagsasaad na ang Pangalawang Pangulo ay maaaring ma-impeach kung siya ay nagkasala ng culpable violation of the Constitution, betrayal of public trust, graft and corruption, o iba pang mabibigat na krimen. Ang paniningil ng confidential funds nang walang malinaw na mandato sa batas at walang sapat na liquidation, pati na ang pagbili ng luxury vehicles gamit ang pondo ng bayan, ay hindi simpleng kapalpakan lamang. Ito ay mga indikasyong lumabag sa mga prinsipyo ng integridad, accountability, at public service na itinatakda ng batas.
Hindi Siya Exempted, Wala Siyang Special Treatment
Binibigyang-diin sa Section 91 ng reklamo na ang mga opisyal ng pamahalaan ay may tiyak at mataas na pamantayan ng asal, higit pa kung ang posisyon ay Pangalawang Pangulo. Hindi sapat ang pagiging elected official para maging ligtas sa pananagutan. Ang Saligang Batas, mga batas laban sa graft tulad ng Republic Act No. 3019 o Anti-Graft and Corrupt Practices Act, at ang mga prinsipyo ng checks and balances ay lahat gumagana upang tiyakin na walang sinuman ang higit sa batas. Kapag ang isang opisyal ay tahasang lumabag sa mga ito, may tungkulin ang Kongreso na kumilos.
Sara Duterte: Isang Mukha ng Walang Pananagutan
Sa kanyang mga pahayag at asal, gaya ng livestream noong Nobyembre 23, 2024, hindi niya ipinakita ang paggalang sa sistemang demokratiko. Sa halip na sagutin ang mga isyu ng bayan, ginamit niya ang plataporma upang insultuhin ang proseso, umatake sa mga institusyon, at iwasan ang pananagutan. Sa konteksto ng impeachment, ang ganitong asal ay hindi minor offense. Ito ay indikasyon ng kawalan ng fitness to remain in office, gaya ng binanggit sa reklamo.
Res Ipsa Loquitur. Ang Katotohanan ay Nangungusap na Mismo
Ayon sa Article VII ng reklamo, ang totality ng kanyang asal, kahit pa hindi ituring na kasalanan kung isasaalang-alang nang paisa-isa, ay kapag pinagsama-sama ay bumubuo ng malinaw na larawan ng culpable violation of the Constitution, graft and corruption, at betrayal of public trust. Ito ang prinsipyo ng totality test na tinatanggap sa jurisprudence ng Korte Suprema, kung saan ang kabuuan ng isang asal ay maaaring magpatunay ng kabiguan sa pamantayan ng integridad at pananagutan ng isang opisyal. Hindi na kailangan ng paligoy-ligoy. Hindi ito isyu ng politika kundi isyu ng batas at katotohanan. Kung hindi kikilos ang Kongreso, para na rin nitong sinabing ang kapangyarihan ay pwedeng gamitin nang walang pananagutan.
Panawagan sa Kongreso: Tapusin ang Impeachment. Panagutin ang dapat managot.
Sapagkat kung hindi natin kayang papanagutin ang isang Pangalawang Pangulo na tahasang lumabag sa batas, sino pa ang matitira sa ilalim ng hustisya? Kapag hinayaan nating lumusot ang ganitong asal, hindi lang natin sinisira ang Konstitusyon. Tinatanggap na rin natin na may mga opisyal na maaaring kumilos na parang sila ang batas.
Ang tanong ngayon ay hindi na lang kung guilty si Sara Duterte. Ang tanong ay: Guilty rin ba tayo kung tayo’y tatahimik?
Ang kasaysayan ay hindi nagpapatawad sa mga nanahimik sa harap ng katiwalian.