1. Ποιος ο συγγραφέας της Επιστολή του Ιακώβου; ΚΑΤΑΡΤΙΣΜΟΣ (Α΄ΕΕΕ)

Описание: Α. Η Πατρότητα της Επιστολής

1. Παραδοσιακή εκδοχή

Όπως βλέπουμε εδώ, ξεκάθαρα αναφέρεται το όνομα «Ιάκωβος», ως ο συγγραφέας της επιστολής. (Ιάκωβος 1:1)

Μόνο δύο άνδρες με το όνομα Ιάκωβος θα μπορούσαν να έχουν αρκετή εξουσία στην πρώτη εκκλησία για να γράψουν μια τέτοια επιστολή:

• Ο Ιάκωβος, γιος του Ζεβεδαίου - μαρτύρησε στα χρόνια του Ηρώδη Αγρίππα Α’, γύρω στο 44 μ.Χ.

Πιθανόν, η επιστολή του Ιακώβου γράφτηκε μετά το θάνατο του Ηρώδη.

• Ο Ιάκωβος, ο αδελφός του Ιησού - ο ηγέτης της πρώτης εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ.

Η παραδοσιακή άποψη επιβεβαιώνει ότι ο αδελφός του Ιησού Ιάκωβος έγραψε αυτή την επιστολή.

α. Επιχειρήματα

• Ο συγγραφέας δεν έδωσε αποδείξεις της ταυτότητάς του, αλλά απλώς υπέθεσε ότι το όνομά του είχε επαρκή εξουσία.

• Ο χαιρετισμός, στην αρχή της επιστολής, αποτελεί ένα δυνατό επιχείρημα ότι συγγραφέας της επιστολής είναι ο Ιάκωβος, ο αδελφός του Χριστού, λόγω της θέσης του στην πρώτη εκκλησία.


• Η μαρτυρία της πρώτης εκκλησίας επιβεβαιώνει αυτή την εκδοχή για την συγγραφή του βιβλίου (Η Πρώτη Επιστολή του Κλήμεντος, που γράφτηκε, Ο Ποιμήν του Ερμά).

• Ο Ωριγένης επιβεβαιώνει ότι ο συγγραφέας της επιστολής είναι «ο αδελφός του Κυρίου» (Σχόλια στην επιστολή προς Ρωμαίους).


β. Αντεπιχειρήματα

Κάποιοι ερμηνευτές έχουν προτείνει δύο τουλάχιστον εναλλακτικές απόψεις:

• Ο Άγνωστος Ιάκωβος

Απίθανό γιατί ο συγγραφέας παρουσιάζει τον εαυτό του στην αρχή της επιστολής, υποδηλώνει ότι ήταν γνωστός σε όλους.

• «Ψευδωνυμία» - η πρακτική αυτή αποδίδει τα γραπτά κάποιου σε κάποιον άλλο από τον πραγματικό συγγραφέα.

Οι κριτικοί μελετητές παρουσιάζουν τρία τουλάχιστον επιχειρήματα υπέρ της Ψευδωνυμίας:

o Καμία σχέση με τον Ιησού - δεν αναφέρεται πουθενά η σχέση του συγγραφέα με τον Ιησού.

Όμως ούτε ο Ιούδας δεν αναφέρεται καθόλου στους δεσμούς αίματος που είχε με τον Ιησού στην επιστολή του.

o Ελληνιστική ή ελληνική κουλτούρα - η επιστολή μάς δίνει αρκετά στοιχεία ότι ο συγγραφέας γνώριζε την ελληνιστική – ή ελληνική – κουλτούρα.

Πολλοί μορφωμένοι Ιουδαίοι της Παλαιστίνης γνώριζαν αρκετά για την ελληνιστική φιλοσοφία και θρησκεία.
o Ασυνέπειες - κάποιες από τις ιδέες που εκφράζονται στην επιστολή Ιακώβου δεν ταιριάζουν με τις θεολογικές απόψεις που αποδίδονται στον Ιάκωβο στα άλλα βιβλία της Καινής Διαθήκης (Πράξεις 21:17-25, Προς Γαλάτες 2:12)

Ο Ιάκωβος, σχετικά με τον νόμο στις Πράξεις και την επιστολή προς Γαλάτες, είναι στην πραγματικότητα συνεπής με τη θεολογία της επιστολής Ιακώβου.

2. Προσωπική Ιστορία

● Ένας από τους γιους της Μαρίας και ετεροθαλής αδελφός του Ιησού. (Ματθαίος 13:55)

● Καθώς ο Ιάκωβος και τα αδέλφια του μεγάλωναν, δεν είχαν αντιληφθεί ποιος ήταν πραγματικά ο Ιησούς. (Κατά Ιωάννην 7:5)

● Κάποια, όμως, στιγμή στη ζωή του, ο Ιάκωβος απόκτησε σώζουσα πίστη στον Ιησού ως Κύριό του και αναδείχθηκε σε εξέχουσα θέση στην πρώτη εκκλησία.

Η θέση εξουσίας του Ιακώβου τεκμηριώνεται καλά:
• «Ως ηγέτης» της εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ (Γαλάτες 2:9)

• Εκπρόσωπος της αποστολικής συνόδου (Πράξεις 15)

• Αναγνωρίζεται από μη χριστιανικά ιστορικά έγγραφα (Antiquities, 20. 9. 1, Ιώσηπο)

Στην ενήλικη ζωή του, ο Ιάκωβος είχε μια αταλάντευτη αφοσίωση στον Ιησού και στο έργο Του ως Χριστό του Θεού (Εκκλησιαστική Ιστορία, 2. 23, Ευσέβιος).


Β. Πρώτοι Αποδέκτες

Ο Ιάκωβος προσδιόρισε τους αρχικούς αποδέκτες του ως «…τους χριστιανούς που είναι διασκορπισμένοι σε όλο τον κόσμο» (1:1) και «πιστούς στον Κύριο της δόξας, τον Ιησού Χριστό» (2:1).

Είναι πιθανό ότι αυτά ήταν μέλη της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ διασκορπισμένα σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια μετά το μαρτύριο του Στέφανου.

Το λεξιλόγιο ενισχύει την άποψη ότι οι αποδέκτες τής επιστολής ήταν Ιουδαίοι ακόλουθοι του Ιησού.

• «Συναγωγή» - αναφέρονταν στις συνάξεις των Ιουδαίων (2:2).

• «Κυρίου Σαβαώθ» - προέρχεται από ένα κοινό όνομα για τον Θεό του Ισραήλ (5:4).

Υπήρχαν επίσης πολλοί Εθνικοί προσήλυτοι στον Ιουδαϊσμό που πήγαιναν σε συναγωγές (Πράξεις 8, 10).