Niemcy POŚWIĘCĄ UNIĘ dla ratunku gospodarki?

Описание: #polska #niemcy #uniaeuropejska
🍵 Kup Najlepsze Herbaty: http://tuncia.pl

Wykorzystaj możliwości Planów Inwestycyjnych od XTB: https://link-pso.xtb.com/pso/JrJJe Uważasz, że brakuje Ci odpowiedniej wiedzy? Teraz, rejestrując się w XTB z kodem “BEDNARSKI” otrzymasz pełny kurs edukacyjny dedykowany początkującym inwestorom. Oferowane instrumenty są ryzykowne. Inwestuj odpowiedzialnie.

🛒 Odwiedź Nasz Sklep: https://globalista.pl

🕜 Oś czasu:
0:00 Niemcy planują wydać ogromne środki na ratowanie gospodarki
3:46 Partnerzy materiału
4:42 Kryzys w niemieckiej gospodarce nadal trwa
7:45 USA i Chiny “uciekają” Europie
10:18 Czy Niemcy muszą na nowo zdefiniować swoją rolę w Europie?
13:49 Model niemieckiej gospodarki wyczerpał się

📜 O czym dzisiejszy materiał:
Kiedyś mówiło się, że jeśli Niemcy kichną, cała Europa łapie przeziębienie. Dziś to nie przeziębienie, lecz zapalenie płuc. Kryzys niemieckiej gospodarki przestaje być problemem Berlina – staje się problemem całej Unii. Bo niemiecka ekonomia nie działa w próżni: to ona zasilała unijne fundusze, gwarantowała stabilność wspólnej waluty i zapewniała polityczny balans pomiędzy bogatą Północą a zadłużonym Południem. Dziś ten układ zaczyna się chwiać. Jeśli Niemcy nie będą w stanie utrzymać swojego modelu gospodarczego, cały europejski projekt, z euro na czele, może się rozsypać jak domek z kart. Dla wielu Niemców momentem przełomowym był rok 2022 – szok energetyczny po odcięciu gazu z Rosji. Wtedy po raz pierwszy kraj, który przez dekady budował potęgę na tanich surowcach z Moskwy, musiał stanąć twarzą w twarz z rzeczywistością nowego świata. Ceny prądu i gazu eksplodowały, fabryki zaczęły ograniczać produkcję, a część – jak BASF w Ludwigshafen – przeniosła część operacji do Chin i USA, gdzie energia jest tańsza, a regulacje prostsze. W ciągu zaledwie dwóch lat przemysł chemiczny i metalurgiczny w Niemczech skurczył się o ponad 10%. To nie są liczby z podręcznika – to realne zakłady, tysiące zwolnień i miasta, które tracą sens swojego istnienia. Rząd próbował reagować – subsydiami, ulgami, programami wsparcia. Ale każdy taki ruch to kolejne miliardy euro długu. W teorii to inwestycja w przyszłość, w praktyce – gaszenie pożaru wiadrem benzyny. Zamiast uprościć system, Niemcy tworzą coraz bardziej skomplikowaną sieć funduszy i regulacji, które paraliżują gospodarkę i to nie tylko lokalną, a ogólnoeuropejską. Wystarczy spojrzeć na przykład z polskiego podwórka – system kaucyjny, który zamiast być narzędziem ekologii, stał się biurokratycznym koszmarem dla firm i sklepów. Podobnie działa europejski system ETS, który miał ograniczać emisje CO₂, a w praktyce stał się dodatkowym podatkiem na produkcję. Niemcy, uzależnione od przemysłu ciężkiego, płacą za to najwyższą cenę. W tym samym czasie świat nie czeka. Ameryka wspiera swoje firmy poprzez pakiet Inflation Reduction Act – 370 miliardów dolarów ulg i inwestycji w zieloną energię i technologię. Chiny z kolei subsydiują produkcję na niespotykaną skalę, by zdominować rynki półprzewodników, samochodów elektrycznych i paneli fotowoltaicznych. Europa – i szczególnie Niemcy – próbują odpowiedzieć, ale brakuje im jednego: szybkości i elastyczności. Tam, gdzie USA reagują w miesiąc, Bruksela potrzebuje lat. Gdy Chiny otwierają nowe fabryki, w Europie trwa debata, czy nie naruszają one przepisów o konkurencji.