ភិក្ខុជាអ្នកវៀរចាកការចិញ្ចឹមជីវិតខុស ព្រោះ តិរច្ឆានវិជ្ជា មានការទាយលក្ខណៈ ជាដើម

Описание: អធិសីលសិក្ខា (មហាសីល)

ភិក្ខុ អ្នកបដិបត្តិ មហាសីល
ភិក្ខុជាអ្នកវៀរចាកការចិញ្ចឹមជីវិតខុស ព្រោះ តិរច្ឆានវិជ្ជា មានការទាយលក្ខណៈ ជាដើម
បិដក ភាគ ១៤ - ទំព័រទី ១៧០
[១១៥] ម្យ៉ាងទៀត ដូចជាសមណព្រាហ្មណ៍ទាំងឡាយដ៏ចំរើនពួកមួយ បរិភោគនូវភោជនទាំងឡាយ ដែលទាយកឲ្យដោយសទ្ធាហើយ តែសមណព្រាហ្មណ៍ទាំងនោះ ចិញ្ចឹមជីវិតដោយមិច្ឆាជីវៈ ព្រោះតិរច្ឆានវិជ្ជា មានសភាពយ៉ាងនេះ។ តិរច្ឆានវិជ្ជានោះ តើដូចម្តេចខ្លះ។
១- គឺការទាយលក្ខណៈកែវមណីខ្លះ
២- ទាយលក្ខណៈសំពត់ខ្លះ
៣- ទាយលក្ខណៈដម្បង ឬឈើច្រត់ខ្លះ
៤- ទាយលក្ខណៈគ្រឿងសស្ត្រាខ្លះ
៥- ទាយលក្ខណៈដាវខ្លះ
៦- ទាយលក្ខណៈសរខ្លះ
៧- ទាយលក្ខណៈធ្នូខ្លះ
៨- ទាយលក្ខណៈអាវុធខ្លះ
៩- ទាយលក្ខណៈស្រីខ្លះ
១០- ទាយលក្ខណៈបុរសខ្លះ

១១- ទាយលក្ខណៈក្មេងប្រុសខ្លះ
១២- ទាយលក្ខណៈក្មេងស្រីខ្លះ
១៣- ទាយលក្ខណៈខ្ញុំប្រុសខ្លះ
១៤- ទាយលក្ខណៈខ្ញុំស្រីខ្លះ
១៥- ទាយលក្ខណៈដំរីខ្លះ
១៦- ទាយលក្ខណៈសេះខ្លះ
១៧- ទាយលក្ខណៈក្របីខ្លះ
១៨- ទាយលក្ខណៈគោឧសភខ្លះ
១៩- ទាយលក្ខណៈគោខ្លះ
២០- ទាយលក្ខណៈពពែខ្លះ
២១- ទាយលក្ខណៈកែះខ្លះ
២២- ទាយលក្ខណៈមាន់ខ្លះ
២៣- ទាយលក្ខណៈចាប ឬក្រួចខ្លះ
២៤- ទាយលក្ខណៈរូបគំនូរ ឬគ្រឿងប្រដាប់ធ្វើដោយរូបទន្សងខ្លះ
២៥- ទាយលក្ខណៈគ្រឿងប្រដាប់ ឬកំពូលផ្ទះខ្លះ
២៦- ទាយលក្ខណៈរូបគំនូរ ឬគ្រឿងប្រដាប់ធ្វើដោយរូបអណ្តើកខ្លះ
២៧- ទាយលក្ខណៈម្រឹគ គឺសត្វជើង៤ទាំងអស់ខ្លះ។
ភិក្ខុជាអ្នកវៀរចាកមិច្ឆាជីវៈ ព្រោះតិរច្ឆានវិជ្ជា មានសភាពដូច្នេះឯង។ នេះជាសីលរបស់ភិក្ខុនោះ។