Kokina

Описание: Verse 1
Seni eve aldığım gün kıştı
İçimden bir şey kırıldı
Herkes süs dedi geçti
Ben kalbime koydum, acıdı

Kırmızın güzeldi ama
Dikenin hep bana battı
Sen durdukça ev ısındı
Gittiğin gün duvarlar ağladı

Nakarat
Sen kokina gibiydin
Kalır sandım, gitmek içinmiş
Ben sana ömür dedim
Sen mevsimlikmişsin

Sen kokina gibiydin
Elde durur, kalpte durmaz
Ben seni sevdim diye
Bu ev bir daha toparlanmaz

Verse 2
Ne kavga ettik doğru düzgün
Ne de veda ettik adam gibi
İki suskunluk çarpıştı
Bir aşk öldü, kimse bilmedi

Adını anmıyorum artık
Ama yerin hep aynı
Bazı gidenler yok olmaz
Sadece konuşmaz, anlayın

Nakarat
Sen kokina gibiydin
Güzelken bırakıp giden
Ben seni kaybedince
Kış benden hiç gitmedi zaten

Sen kokina gibiydin
Bir yıl dediler, kandım
Ben seni takvimle değil
Kalbimle sakladım

Köprü (tek nefes, vurucu)
Bazı kadınlar unutulmaz
Bazı ayrılıklar geçmez
Çiçek solar dersin
Ama asıl solan sensin, fark etmez

Son Nakarat
Sen kokina gibiydin
Şimdi yok, izi var
Yeni biri gelse bile
Bu ev seni tanır

Sen kokina gibiydin
Adın kaldı bende
Giden çiçek değildi
Giden her şeydi, anla işte

Outro (tek cümle)
Kokina soldu…
ama sen bu kalpten solmadın
hakan dan şükrana