دوازدهمین گردهمایی ایرانیان پاریس در پشتیبانی از حرکت نسرین ستوده «حق کار، حق دگراندیشان»

Описание: به دعوت سه نهاد دموکراتیک و حقوق بشری ایرانی، دوازدهمین گردهمایی‌ برای پشتیبانی از نسرین ستوده و حقوق دگراندیشان، یکشنبه 7 ژوئن 2015 در میدان سن‌میشل، در مرکز پاریس برگزار شد.
بهمن امینی گردهمایی را با این گفته مادر ستار بهشتی بانو گوهر عشقی آغاز کرد که «من سواد ندارم، اما عقل و شعور و معرفت دارم» و گفت در حقیقت، مادر ستار بهشتی دارد به آنهایی که معتقدند نباید به دولت از گل نازک‌تر گفت و نباید با طرح مسائل بی اهمیتی مثل زندانی کردن کنشگران اجتماعی، سرکوب کردن آزادی‌ها، پایمال کردن حقوق دگراندیشان و اعدام‌های دسته جمعی خاطر دولتمردان ایران را مکدر کرد چون مشغول کارهای مهمی هستند، پاسخ می گوید. او با اشاره به حکم‌های سنگین زندان برای کنشگران اجتماعی، بازداشت کنشگران کارگری، ادامه فشار بر کانون نویسندگان و افزایش چشمگیر اعدام‌ها در هفته ای که گذشت، بر اهمیت مبارزه شهروندان ایرانی در داخل و همبستگی ایرانیان خارج از کشور با آن تاکید کرد.

ناصر پاکدامن با اشاره یه اینکه حرکت نسرین ستوده و یارانش ده ماه است ادامه دارد و دوازدهمین گردهمایی همبستگی با حرکت شهروندی داخل در پاریس برگزار می‌شود، گفت متاسفانه حرکت در داخل و همبستگی با آن در خارج مورد پشتیبانی دو گروه از کنشگران ایرانی قرار نگرفته است. گروه اول کسانی هستند که می گویند هم اکنون مصالح عالیه ای در کار هست که نمی‌باید چنین اقداماتی صورت بگیرد، چون به موفقیت و دستیابی به آن مصالح عالیه لطمه می‌زند. با چنین اسندلالی ما از دیرباز مواجه بوده و به خوبی با آن آشنا هستیم. یادمان باشد که از تظاهرات زنان در مخالفت با حجاب اجباری با چنین استدلالی پشتیبانی نشد و پیامدهای چنین برخوردی را نسبت به سرکوب آزادی‌ها و حقوق بشر در همه این سال‌ها دیده ایم. گروه دیگر کسانی هستند که به مبارزه برای دفاع از آزادی‌ها و حقوق بشر اهمیت لازم را نمی‌دهند و حل آن را در گرو دگرگونی‌های اجتماعی و سیاسی می‌دانند.

منیره برادران در ابتدا گفت خوشحالم که فرصت حضور چند روزه در پاریس، برای من امکان شرکت در این گردهمایی و اعلام همبستگی با زنان و مردانی را که در ایران به نقض حقوق بشر اعتراض کرده و برای به دست آوردن حق‌شان تلاش می‌کنندئ آنچه که در این حضور و پیگیری آن مهم است، زنده نگاه داشتن فرهنگ اعتراض در جامعه است. او اضافه کرد که من احترام قلبی بزرگی برای این زنان و مردان، به ویژه برای نسرین ستوده و نرگس محمدی قائلم که به رغم فشارهای زیادی که بر آنها وارد می‌شود تلاش‌هایشان را ادامه می‌دهند. علاوه بر فشارهای حاکمان، با صد تاسف باید گفت کسانی که خودشان ساکتند، شاید برای آسوده کردن وجدان خودشان، به این زنان و مردان مبارز انتقاد می‌کنند. در چنین فضایی تلاش آنها اهمیت دو چندانی پیدا می‌کند.
منیره برادران همچنین گفت حرکت‌های همبستگی در خارج از کشور هم که بیش از سه ماه است شروع شده اهمیت زیادی برای تقویت روحیه تلاش‌گران در داخل و انعکاس صدای آنها در خارج از کشور دارد و من برای برگزارکنندگان و شرکت کنندگان در این گردهمایی‌ها هم احترام زیادی قائل هستم.