Mestreechter Geis - leedsjes oet de aw does - In Sintervaoskerrek

Описание: "Wee 't refrein kin, zink 't mer met"

In Sinservaoskèrrek al in 't pertaol,
Dao spreke de Heilige doufstomme taol.

Fiderallalala, fiderallalala,
Fidera, fidera, fiderallalala.

Sint Pieter dee huurt get en zeet hiel verlege:
"Iech geluif dat heij eine get heet laote vlege".

"Wat iech ?", zeet Ambrosius, "Iech haw me fetsoen,
iech zouw miech wel wachte um zoeget te doen".

Bonefatius weurt koed en zeet gans brutaol:
"Iech höb niks gedoon en iech vin 't e sjendaol".

Franciscus steit achteraon tege de roete:
"Iech weit nörreges vaan en iech haw miech deboete".

Antonius dee zeet: "Gedraag uuch wie 't huurt,
"Iech höb 't hiel dudelik al twie kier gehuurd".

Canisius dee zeet: "Iech höb niks gedoon",
"Man hat da geschossen", meinde dee te verstoon.

Monulphus weurt vals, dat me häom kós verdeenke,
"Dach geer, nondedjou, dat Iech heij staon te stinke ?".

Aloysius hèlt z'n ouge ten hiemel geslage,
"Och Juzzes, die loch die is neet te verdrage".

"Wee zeet", zag Sint Rochus, "dat veer heij dat dege ?
Mesjiens zien z'op 't kloester de huiskes aon 't vege".

Gondulphus dee brölde vaan achter 'ne pilaar:
"Es miech eine get zeet, now, dee houw iech veur z'n staar".

" 't Is te erreg" zeet Paulus: "Wèlt geer wel 'ns zwiege,
Um veur e doedgewoen puupke zoe'n ruizing te kriege".

Sint Servaos dee zag niks, stoont zoe stèl wie 'n moes,
En dach beij zien eige : "Meh iech bin heij toch toes".

Sint Pieter zeet op 't lèste: "Loate veer noe mer hope,
Dat 't noets mie gebäört en zèt 't vinsterke ope".