ព្រះឧបគុត្ត ជានរណា? // មន្ត បូជាព្រះឧបគុត្ត-ឧបគុត្តោ ច មហាថេរោ សម្ពុទ្ធេន វិយាកតោ មារញ្ច មារពល...

Описание: ព្រះឧបគុត្ត ជានរណា ?

នេះរូបបដិមាព្រះឧបគុត្ត និយមសាងគោរពបូជាក្នុងប្រទេសភូមា ។

អត្ថបទ លោកគ្រូមហា ធម្មភណ្ឌាគារិក វ៉ាន់ ចាន់សារ៉ែន

ក្នុងគម្ពីរកច្ចាយនៈមានពាក្យថា មារោ ឧបគុត្តេន ពន្ធោ, មារគឺព្រះឧបគុត្តបានចងហើយ ។ ក្នុងគម្ពីរព្រះពុទ្ធសាសនាបែបថេរវាទ មានតែក្នុងកច្ចាយនៈនេះឯងដែលមានឈ្មោះ ព្រះថេរៈអង្គនេះដោយត្រង់ ។ តាមការសង្កេតពិនិត្យមើលរឿងព្រះឧបគុត្តនេះ កើតក្នុងសម័យស្តេចអសោក មានប្រវត្តិពិស្តារក្នុងគម្ពីរខាងព្រះពុទ្ធសាសនាបែបនិកាយមហាយាន មានវជ្រយានជាដើម ត្រូវបានយកមកសរសេរជាបែបភាសាបាលីដំបូង ដោយសម្តេចព្រះមហាសមណចៅ ក្រមព្រះបរមានុជិតជិនរោស (ជនជាតិស្យាម) យ៉ាងពិស្តារក្នុងគម្ពីរភាសាបាលី មានឈ្មោះថា បឋមសម្ពោធិកថា ត្រង់មារពន្ធនបរិវត្ត បរិច្ឆេទទី ២៨ ។

តាមការពិនិត្យរបស់ខ្ញុំ ព្រះឧបគុត្តនេះ ជាព្រះថេរៈមួយអង្គ ដែលមានឈ្មោះក្នុងអដ្ឋកថា សមន្តប្បាសាទិកាភាសាបាលី ភាគទី ១ ត្រង់ទំព័រ ៨២ របស់ព្រះពុទ្ធសាសនាថេរវាទថា ព្រះឥន្ទគុត្តត្ថេរ ជាព្រះអរហន្តដែលមានប្ញទ្ធិដ៏អស្ចារ្យបានជួយធ្វើ កិច្ចការងារដ៏សំខាន់របស់ស្តេចអសោក ព.ស. ២១៨ ដោយបាននាំស្តេចអសោកទៅដាក់សសរស្តម្ភតាមទីនានា ក្នុងទឹកដីឥណ្ឌាបុរាណ មានទីព្រះពុទ្ធអង្គប្រសូត ព្រះអង្គត្រាស់ដឹង ។ល។ និងបានចាប់មារចង មិនឲ្យចូលមករំខានក្នុងពិធីបុណ្យឆ្លងសសរស្តម្ភ និងចេតិយទាំង ៨៤០០០ ក្នុងសម័យកាលនោះ

ដូចបាលីថា សង្ឃោ ឥន្ទគុត្តត្ថេរំ នាម មហិទ្ធិកំ មហានុភាវំ ខីណាសវំ នវកម្មាធិដ្ឋាយកំ អទាសិ ។

ប្រវត្តិចាប់មារចងមានសេចក្តីពិស្តារក្នុងគម្ពីរបឋមសម្ពោធិកថា ។ ដោយសារមានប្រវត្តិយ៉ាងនេះ ទើបតម្រាបុរាណរបស់ខ្មែរខ្លះ មានក្នុងសាស្ត្រាស្លឹករឹតជាច្រើន មានមន្តឈ្មោះចំណងព្រះឧបគុត្ត ជាវិជ្ជារបស់វិជ្ជាធរ ក្នុងការចងសីមា ចងខ្មោច ព្រាយ ធ្មប់ អាបជាដើម ដូចជា មានអ្នកជំងឺ ឬខ្មោចចូល គេយកក្រមួនមកលាបចងមេដៃ មេជើង ហើយសូត្រមន្តព្រះឧបគុត្តឧបទេសចងជាដើម

ឱមៈ ពទ្ធំ មហាពទ្ធំ ឧមៈ ពន្ធំ មហាពន្ធំ ឧបគុត្តត្ថេរំ សោធាយ នមសីលំ សីលពុទ្ធោ នមោ ពុទ្ធាយ ។ នេះមន្តចងព័ទ្ធសីមា

អត្តនោ កាយពន្ធនេ មារសធិវពន្ធិត្វា វិយ ទឡ្ហពន្ធិត្វា ទិមិត្វា ចរិវេទិត្វា បព្វតំ ទឡ្ហពន្ធិត្វា ស្វាហប៑ ស្វាហម៑ ។ នេះមន្តព្រះឧបគុត្តចងព្រាយប្រខ្លា:

ឧបគុត្តោ ច មហាថេរោ មហា សម្មា ភគវតោ មារញ្ច ភុត្តភុត្តំ កាយពន្ធនំ។ នេះមន្តការពារអាប ធ្មប់ ចំបួរ:

៙ នមោ ពុទ្ធាយ ព្រះឧបគុត្តោ ច មហាថេរោ ព្រះឧបគុត្តំ ច មហាថេរំ អច្ឆាមិ។ នេះស្រាយវិញនៅពេលចង

៙ ថេរោ មហាថេរំ ឧបគុត្តោ ឧបគុត្តំ ពន្ធុពន្ធនំ សមាទិយាមិ។ នេះសូធ្យ ចងធ្មប់

៙ឧបគុត្តំ ថេរំ ពទ្ធំ ពន្ធនំ។ នេះមន្តចងសព្វយ៉ាង

៙ អញ្ជើញព្រះស្រាយ កុំបីព្រះស្រង អញ្ជើញព្រះស្រាយចំណងឧបគុត្ត។

៙ឧមៈ ពទ្ធំ មហាពទ្ធំ ឧម ពន្ធំ មហាពន្ធំ ឧបគុតត្ថេរំ សោធាយ ។ សីលនមសីសោ សីលពុទ្ធោ នមោ ពុទ្ធាយ មអឧ ។ នេះបាលីសូត្រចាក់សោការពារ ខ្លួន ចំនួន ៧ ចប់

ពេលខ្លះគេសាងរូបលោកហើយ សូធ្យបូជាជាបាលីដើម្បីបានសិរីសួស្តីថា

៙ឧបគុត្តោ ច មហាថេរោ សម្ពុទ្ធេន វិយាកតោ មារញ្ច មារពលញ្ច ។ សោ ឥទានិ មហាថេរោ នមស្សិត្វា បតិដ្ឋិតោ អហំ វន្ទាមិ ។ ឥទានេវ ឧបគុត្តំ ច មហាថេរំ យំ យំ ឧបទ្ទវំ ជាតំ វិទ្ធំសេតិ អសេសតោ ។ មហាលាភំ ភវន្តុ មេ ។

មន្តទាំងនេះ ខុស ឬត្រូវយ៉ាងណា ខ្ញុំមិនហ៊ានអះអាងទេ ខ្ញុំអានជួបក្នុងសាស្ត្រាស្លឹករឹតបុរាណរបស់ខ្មែរ យើង មិនមែនជាជំនឿ និងទស្សនៈរបស់ខ្ញុំឡើយ ។

សូមអរគុណ