O Utanma Cehennem Azabından Berbattır! (Münir Derman (k.s.))

Описание: Evladım, bu sözler insanın en korktuğu şeyin ceza değil, utanma olduğunu anlatır. Kur’ân-ı Kerîm’de kıyamet sahnesi anlatılırken inkârcının ve gaflette ömrünü tüketenin haykırışı bize bildirilir:

“Yâ leytenî kuntu turâbâ!”
“Keşke toprak olsaydım!”
(Nebe Sûresi, 40)

Bu haykırış bir yok olma arzusu değildir. Bu söz, emaneti taşıyamamanın utancıdır. Çünkü insan sıradan bir varlık değildir. Cenâb-ı Hak buyurur:

“Andolsun ki insanı en güzel sûrette yarattık.”
(Tîn Sûresi, 4)

Toprak her şeyi taşır ama hesaba çekilmez. İnsan ise topraktan yaratılmıştır ama vücûd-u âbidiyyet verilmiştir. Yani secde edebilen, idrak edebilen, utanabilen bir varlık kılınmıştır. İşte kıyamette “keşke toprak olsaydım” diyen insan, bu ağır şerefin altında ezilmiştir.

Hocamızın buyurduğu gibi:
“Ceza yoktur oğlum, utanma vardır.”
Çünkü cehennem azabı bile bazen bu utanmanın yanında hafif kalır. İnsan, Rabbine bakacak yüz bulamadığında, yaptığı ameller gözünün önüne serildiğinde, işte o mahcubiyet dayanılmaz olur.

Rasûlullah Efendimiz ﷺ buyurur:

“Hayâ imandandır.”
(Buhârî, Müslim)

Demek ki hayâ gittiğinde iman yaralanır. Utanma ise imanın hâlâ canlı olduğunun işaretidir. İnsan dünyada utanmayı kaybederse, âhirette utanmak daha ağır olur.

Evliyâullah bu hakikati şöyle ifade eder:
“Cehennem ateşi yanar da söner, hayânın ateşi sönmez.”

İnsan öldükten sonra vücudu tekrar toprağa döner. Hocamızın dediği gibi, üç ay sonra mezar açılsa “Haa bu toprakmış!” denir. Ama mesele bedenin toprak olması değil, emanetin hesabıdır. Çünkü Cenâb-ı Hak buyurur:

“Biz emaneti göklere, yere ve dağlara teklif ettik, onlar onu yüklenmekten çekindiler; onu insan yüklendi.”
(Ahzâb Sûresi, 72)

İnsan bu emaneti taşıdığı için sorumludur. Toprak değildir artık. Bilir, görür, utanır. Ve işte o utanma, kulun Rabbine olan yakınlığının da delilidir. Hiç utanmayan korkmaz; korkmayan da dönüşü fark etmez.

Bu video bize şunu hatırlatır evladım:
Allah’ın huzurunda yüzümüzün kızarmaması için dünyada kalbimizi diri tutmak zorundayız.
Secde bunun içindir. Tevbe bunun içindir. Hayâ bunun içindir.

Allah yüz açıklığı versin.
Allah mahşerde “yâ leytenî kuntu turâbâ” dedirtmesin.