ΖΑΛΟΓΓΟ -ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ

Описание: Ἀπό τὴν ἐκδήλωση ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ, στὶς 10 Ὀκτωβρίου 2021 στὸ Ζάλογγο. Ἀφιερωμένη στὶς Ἑλληνίδες πού προτίμησαν τὸν θάνατο ἀπό τὴν σκλαβιά καί τὴν ἀτίμωση.
Διοργάνωση:
Π.Ε. Πρεβέζης, Δῆμος Πρεβέζης, Δημ. Κοιν. Καμαρίνας, Κρυοπηγῆς, Ὠρωποῦ.
Συμμετεῖχαν:
1.ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ, Ὅμιλος ἀπόδοσης τιμῶν καὶ ἱστορικῆς ἀναβίωσης Σουλίου
2. Πολιτιστικός σύλλογος "ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΣ" Ἀκράτας
3. Πολιτιστικός σύλλογος Πομάκων Ν. Ξάνθης
4. Ἐξωρραϊστικός πολιτιστικός σύλλογος Νέας Σαμψούντας "Η ΑΜΙΣΟΣ"
5. Χιακὴ Ἔνωση Ἐλευσίνος.
6. Λύκειο Ἑλληνίδων Νάουσας-Πολιτιστικός σύλλογος "ΠΥΡΣΟΣ" Νάουσας
7. Σύλλογος χοροῦ "ΞΕΝΙΑ" Καλαμάτας
8. Χορευτικό Δήμου Πρεβέζης.
_________________________________________
Τὸ ἱστορικὸ πλαίσιο τῶν θυσιῶν τῶν Ἑλληνίδων:
1. Στά Πομακοχώρια τῆς Θράκης, τὴν περίοδο τοῦ βιαίου ἐξισλαμισμοῦ 16ος-17ος αἰώνας, μικρές Πομακοποῦλες προτιμοῦσαν νὰ γκρεμιστοῦν ἀπό τοὺς βράχους γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὴν σύλληψη ἀπό τοὺς Τούρκους. Οἱ ἀπότομοι αὐτοὶ βράχοι ἀνομάζονται «Μόμτσκι Κάμεν-ὁ βράχος τοῦ κοριτσιοῦ».
2. Τὸ 1680, στὴν Μπάφρα τοῦ Πόντου, 40 περίπου γυναῖκες ἕπεσαν ἀπό τὴν κορυφή τοῦ Κάστρου τοῦ Ἄλυ (μετέπειτα «Κίζ Καλεσί») γιὰ νὰ μὴν πέσουν ζωντανὲς στὰ χέρια τοῦ Χασάν Ἀλήμπεη.
3. Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1803, στὸ Ζάλογγο, 60 περίπου Σουλιώτισσες μὲ τὰ παιδιά στὴν ἀγκαλιά ἔπεσαν στὸν γκρεμό γιὰ νὰ μὴν σκλαβωθοῦν στὸν Βελῆ πασᾶ, γιὸ τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ.
4. Τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1804, στὴν Ἱ. Μ. Σέλτσου, 250 περίπου γυναικόπαιδα Σουλιωτῶν γκρεμίστηκαν σὲ βάραθρο 300 μέτρων, ἀφήνοντας τὰ κορμιά τους στὸν Ἀσπροπόταμο γιὰ νὰ μὴν γίνουν σκλάβες στὰ χαρέμια τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ.
5. Στίς 30 Μαρτίου 1822 κατὰ τὴν σφαγή τῆς Χίου ἀπό τοὺς Ὀθωμανούς , χιλιάδες ἄνδρες καὶ γυναῖκες συσσωρεύτηκαν στόν Μελανιό. Ἐκεί πολλές γυναῖκες μὲ τὰ παιδιά τους ἔπεσαν στήν θάλασσα, ἀπὸ τὴν ἄκρη τοῦ γκρεμοῦ (Κάβο Μελανιός), γιὰ νὰ γλυτώσουν τὴν ἀτίμωση καὶ τὴν δουλεία. Τὸ ἴδιο συνέβη καὶ στὸ χωριό Ἄνάβατος, ὅπου κατακρημνίστηκαν στὰ ἀπότομα βράχια.
6. Στὶς 22 Ἀπριλίου 1822, 13 Ναουσαῖες ἔπεσαν στὸν ποταμό Ἀράπιτσα, πεθαίνοντας ἐλεύθερες ἀφοῦ δὲν αἰχμαλωτίσθηκαν ποτέ ἀπό τοὺς Τούρκους τοῦ Ἐμποῦ Λουμπούτ, Βαλῆ τῆς Θεσσαλονίκης.
7. Τὸν Μάιο τοῦ 1826, στὴν Χορηγόσκαλα Μεσσηνίας, μεγάλος ἀριθμός γυναικῶν, ἀφοῦ ἔδωσαν ἄνιση μάχη μὲ τὶς ὀρδὲς τοῦ Ἰμπραήμ, ἔπεσαν στὸν γκρεμὸ.
8. Τὸν Μάιο τοῦ 1826, μετὰ τὴν πυρπόληση τῆς Ἁγίας Λαύρας, στὸ Καστράκι κοντὰ στὸ χωριό Σόλο τῆς Νωνάκριδος Ἀχαΐας, δὲν ἦταν λίγες ἐκεῖνες οἱ γυναῖκες ποὺ προτίμησαν νὰ πέσουν μὲ τὰ μωρά τους ἀπό τὰ βράχια, γιὰ νὰ μήν πιαστοῦν αἰχμάλωτες ἀπό τοὺς τουρκοάραβες.