মনোমোহা ব্যক্তিত্ব বনাবলৈ মন্ত্ৰ।

Описание: মনোমোহা ব্যক্তিত্ব বনাবলৈ মন্ত্ৰ। :-

ত্ৰিপুৰা সুন্দৰী শোদাশী দেৱী "তিনি জগতত সুন্দৰ" দেৱী। ত্ৰি + পুৰা = ত্ৰিলোক। ত্ৰিপুৰা সুন্দৰী দেৱী আকাশ (আকাশ), পাতাল (পৃথিৱীৰ তলত) আৰু ধৰ্ম (পৃথিৱী) ত্ৰিজগতত ইন্দ্ৰিয় আনন্দিত কৰাৰ, উত্তেজনাপূৰ্ণ বৌদ্ধিক আৰু আৱেগিক প্ৰশংসাৰ চৰম সৌন্দৰ্য্য আৰু শক্তিৰ অধিকাৰী। ত্ৰিপুনাসুন্দৰী তান্ত্ৰিক পৰম্পৰাৰ ভিতৰত এগৰাকী গুৰুত্বপূৰ্ণ দেৱী। শোদাশী ত্ৰিপুৰা সুন্দৰী দেৱী সত্তা মহাবিশ্বৰ সকলো শ্ৰেণীৰ সৈতে জড়িত ত্ৰিলজী প্ৰকৃতিত মূৰ্ত হৈ আছে। শোদাশী ত্ৰিপুৰা সুন্দৰী দেৱী ত্ৰিপুৰাক তিনি দেহ বুলি ব্যাখ্যা কৰিব পাৰি, স্তুল শৰিৰ(স্থূল শৰীৰ), সুক্ষ্ম শৰিৰ (সূক্ষ্ম শৰীৰ) আৰু কৰণ শৰিৰ (কাৰণ দেহ)। তিনিটা অৱস্থা, জাগ্ৰত (জাগ্ৰত অৱস্থা), স্বপনা (সপোনৰ অৱস্থা), সুষুপতি (গভীৰ টোপনিৰ অৱস্থা)। ত্ৰিগুণ - তম, ৰাজ আৰু সত্ত্ব যাৰ পৰা সকলো প্ৰকৃতিৰ সৃষ্টি হয়।

তাইক "তান্ত্ৰিক পাৰ্বতী" বা "মোক্ষ মুক্ত" বুলি কোৱা হয়। তাই মেনিডৱেপৰ মূৰব্বী। সদায় ষোল্ল বছৰীয়া ছোৱালীৰ ধুনীয়া যেন লগা বাবে তাইক শোদাশী বা শ্ৰীবিদ্যা বুলিও জনা যায়। গলিত সোণৰ ৰং, তিনিটা শান্ত চকু, শান্ত চেহেৰা, ৰঙা আৰু গোলাপী ৰঙৰ পোছাক পিন্ধি, ঐশ্বৰিক অংগত অলংকাৰেৰে সজ্জিত শ্বোদাশীক দেখা যায়। শোদাশী ত্ৰিপুৰা সুন্দৰী দেৱী সিংহাসনত বহি আছে।

সাধনাৰ সাফল্য বা সুবিধা

দুস মহাবিদ্যা সাধনত ত্ৰিপুৰা সুন্দৰী দেৱীৰ সাধনাই সৌন্দৰ্য্য, ধন, সৌভাগ্য, সুখ আৰু মোক্ষ প্ৰদান কৰে। দুস মহাবিদ্যাৰ সাধনা শোদাশী ত্ৰিপুৰা সুন্দৰী দেৱীয়ে সৌন্দৰ্য্য আৰু মগজু একেলগে দিয়ে। ত্ৰিপুৰা সুন্দৰী দেৱীৰ এই সাধন কৰা ব্যক্তিজন কামুক হৈ পৰে। তেওঁ ধনী, নাৰীৰ মাজত জনপ্ৰিয় আৰু পুত্ৰৰ ধন্য হৈ পৰে। সম্মোহনৰ শক্তি তেওঁ পায়।
ত্ৰিপুৰা সুন্দৰী দেৱী পূজা কৰিলে ত্ৰিত্ব, ত্ৰিপুৰা আৰু ত্ৰিগুণৰ ৰহস্য জানিব পাৰি যাৰ অৰ্থ হৈছে দাস মহাবিদ্যা ত্ৰিপুৰা সুন্দৰী শোদাশীৰ অনুশীলনে মোক্ষ, সমাধি লাভ কৰিব পাৰি।
শোদাশী ত্ৰিপুৰা সুন্দৰী দেৱীয়ে এনে এক পথক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে যিয়ে সাধকক সমাধি (চেতনাৰ অৱস্থা) বিচাৰি উলিয়াবলৈ সক্ষম কৰে, যাৰ ফলত তেওঁক বৈদিক জ্ঞানৰ দেৱী হিচাপে উপাধি দিয়া হয়, যিটো তেওঁ নিজৰ ত্ৰিগুণ স্বভাৱৰ বৈশিষ্ট্যৰ জৰিয়তে প্ৰকাশ কৰে।

সাধনা আৰু মন্দিৰৰ লগত জড়িত কেনেকৈ কৰিব

তান্ত্ৰিক হিন্দু ধৰ্মত যন্ত্ৰ আৰু মন্ত্ৰৰ অতি গুৰুত্ব আছে, দেৱী পূজাৰ মাধ্যম হিচাপে।
কামাখ্যা দেৱী মন্দিৰ অসম শোদাশী ত্ৰিপুৰা সুন্দৰী দেৱীৰ সৈতে জড়িত। ই অধিক সজীৱ, বিখ্যাত আৰু গুৰুত্বপূৰ্ণ শক্তি পীঠা য'ত মাতা সতী যোনি পতিত হয়।এই মন্দিৰত সাধনাই নিজৰ ইচ্ছা পূৰণ কৰে। দেৱী মীনাক্ষী, ৰাজ ৰাজেশ্বৰী, কামাক্ষী, ললিতা বা আন বহু নামেৰেও তেওঁক পূজা কৰা হয়।
ত্ৰিপুৰা সুন্দৰী দেৱীক প্ৰায়ে দেৱীৰ প্ৰকাশত কালী আৰু তাৰাৰ অনুসৰণ কৰা দেখা যায়। প্ৰৱণ শিৱৰ ওপৰত উঠি বহি থকাও চিত্ৰিত কৰা হৈছে,

কিংবদন্তী

এটা কাহিনীত দেৱী পাৰ্বতীয়ে শিৱৰ প্ৰতি থকা প্ৰেম আৰু মোহিত কৰাৰ ইচ্ছাৰ ওপৰত নিজকে ললিতা ত্ৰিপুৰা সুন্দৰী দেৱীলৈ ৰূপান্তৰিত কৰি ত্ৰিজগতত নিজৰ সৌন্দৰ্য্য আৰু সৰ্বব্যাপীতা প্ৰদৰ্শন কৰে। গতিকে তাই শিৱ দেৱতাক বিয়া কৰাব পাৰে আৰু তাৰ পিছত শিৱ আৰু পাৰ্বতীৰ পুত্ৰৰ দ্বাৰা তাৰকাসুৰৰ দানৱক হত্যা কৰিব পাৰি আৰু দেৱসকলে হেৰুৱা ৰাজ্য ঘূৰাই পাব পাৰে আৰু ত্ৰিজগতত শান্তি বিজয়ী হ’ব পাৰে।

#ত্ৰিপুৰাসুন্দৰী #শোদাশী #ললিতাত্ৰিপুৰাসুন্দৰী #শ্ৰীযন্ত্ৰ #শ্ৰীচক্ৰ #ত্ৰিপুৰাসুন্দৰীপূজা #ত্ৰিপুৰাসুন্দৰীমন্ত্ৰ #ত্ৰিপুৰাসুন্দৰীজয়ন্তী #ত্ৰিপুৰাসুন্দৰীআশীৰ্বাদ #ত্ৰিপুৰাসুন্দৰীআৰ্তি #ত্ৰিপুৰাসুন্দৰীউৎসৱ #ত্ৰিপুৰাসুন্দৰীভক্তিমূলক গীত
________________________________________________________________________________________________

মন্ত্ৰৰ অৰ্থ হ'ল পুনৰাবৃত্তিমূলক শব্দ বা শব্দৰ বাক্যাংশ যিটোৱে সুস্থ কৰিবলৈ যাদুকৰী, ধৰ্মীয় আৰু আধ্যাত্মিক শক্তিৰ সৈতে ইতিবাচক চিন্তা শক্তিৰ ঢৌ সৃষ্টি কৰে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। বিজ্ঞানীসকলে কয় যে যেতিয়া কোনো মন্ত্ৰ ছন্দময়ভাৱে জপ কৰা হয় তেতিয়া মন্ত্ৰৰ অৰ্থ জনা নাযায় যদিও ই স্নায়ুভাষিক প্ৰভাৱৰ সৃষ্টি কৰে। মন্ত্ৰ শব্দ দুটা সংস্কৃত মূলৰ পৰা উদ্ভৱ হৈছে; মানছৰ অৰ্থ 'মন' আৰু ত্ৰৰ অৰ্থ 'সঁজুলি'। আমাৰ মন আৰু শৰীৰক সেই মুহূৰ্তটোৰ ওপৰত কেন্দ্ৰীভূত কৰি ৰখাত সহায়ক হোৱাকৈ পুনৰাবৃত্তিত মন্ত্ৰ উচ্চাৰণ কৰা হয়। বিশেষকৈ যদি আপুনি মনোনিৱেশ কৰিবলৈ বা সঠিক মানসিকতাত উপনীত হ’বলৈ অসুবিধা পায় তেন্তে মন্ত্ৰৰ দ্বাৰা বহুত পাৰ্থক্য আহিব পাৰে। বহুতে বিচাৰি পায় যে মন্ত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰিলে সজাগতা বৃদ্ধি পায় আৰু একাগ্ৰতা বৃদ্ধি পাব পাৰে। যেতিয়া আপুনি মন্ত্ৰ জপ কৰে তেতিয়া আপোনাৰ মনটোৱে ইতিবাচক শক্তি মুক্ত কৰে যিয়ে নেতিবাচক চিন্তা বা মানসিক চাপ হ্ৰাস কৰে। মন্ত্ৰ জপ কৰাটো এটা প্ৰাচীন প্ৰথা যিয়ে আপোনাৰ মন আৰু আত্মাক শান্ত কৰে। বৈজ্ঞানিক গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে মন্ত্ৰ জপ কৰিলে মানুহৰ শৰীৰত উদ্বেগ আৰু হতাশাজনক লক্ষণ হ্ৰাস পাব পাৰে। মন্ত্ৰৰ উদ্বেগ শান্ত কৰি আনন্দৰ অনুভূতি সৃষ্টি কৰাৰ শক্তি আছে। মন্ত্ৰ জপৰ সময়ত উৎপন্ন হোৱা শব্দ কম্পনে চক্ৰ (শৰীৰৰ শক্তি কেন্দ্ৰ)ক উদ্দীপিত আৰু ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। মন্ত্ৰ জপ কৰাটো এটা আধ্যাত্মিক অভ্যাস যিয়ে শুনা দক্ষতা, একাগ্ৰতা আৰু ধৈৰ্য্য বৃদ্ধি কৰাত সহায় কৰে। মন্ত্ৰই শৰীৰত কম্পন সৃষ্টি কৰে, আপোনাৰ মনটোক অগোছাল কৰি পেলায় আৰু নেতিবাচকতাক আওকাণ কৰাৰ ক্ষমতা বৃদ্ধি কৰে। মন্ত্ৰৰ পুনৰাবৃত্তিই মনক সম্পূৰ্ণৰূপে নিয়োজিত কৰে, ভিতৰৰ ঐশ্বৰিকতাৰ ওচৰলৈ যোৱাৰ উপায় আগবঢ়ায়। মন্ত্ৰ হৈছে এনে শব্দ বা কম্পন যিয়ে আপোনাৰ শৰীৰ আৰু/বা জীৱনৰ কোনো নিৰ্দিষ্ট অংশলৈ আকাংক্ষিত প্ৰভাৱ সৃষ্টি কৰে, যেনে নিৰাময়, ৰূপান্তৰ বা আত্মসচেতনতা।