Πέθανε ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης ΣΚΑΪ

Описание: Απεβίωσε την Πέμπτη το πρωί στο σπίτι του στην περιοχή Μακρυγιάννη, σε ηλικία 96 ετών, ο Μίκης Θεοδωράκης, ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες μουσικοσυνθέτες, πολιτικός και συγγραφέας και ζωντανή ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Ο Μίκης σημάδεψε ανεξίτηλα με το έργο του το ελληνικό τραγούδι κάνοντας μουσική μεγάλες ιστορικές και κοινωνικές στιγμές. 

Στην Ολομέλεια της εθνικής αντιπροσωπείας τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή για την απώλεια του μεγάλου μουσουργού. 

Ο Μίκης Θεοδωράκης είχε ασχοληθεί με όλα τα είδη μουσικής, αλλά το πλέον σημαντικό έργο του θεωρείται η μελοποιημένη ποίηση έργων του Γιάννη Ρίτσου, του Γιώργου Σεφέρη, του Οδυσσέα Ελύτη και του Πάμπλο Νερούδα. Συνθέσεις του έχουν ερμηνεύσει καλλιτέχνες παγκοσμίου φήμης όπως η Σίρλεϊ Μπάσεϊ και η Εντίθ Πιάφ.   


Το 1983 τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν για τη συνδρομή του στην ενίσχυση της ειρήνης μεταξύ των λαών. 

Σημαντική ήταν και η πολιτική παρουσία του, καθώς διατέλεσε υπουργός και τέσσερις φορές εκλεγμένος βουλευτής με το ΚΚΕ και τη ΝΔ. Το 2000 ήταν υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1925 στη Χίο από κρητικό πατέρα και μικρασιάτισσα μητέρα. Εξαιτίας της εργασίας του πατέρα του στο δημόσιο έζησε τα παιδικά του χρόνια σε διάφορες πόλεις της ελληνικής επαρχίας, όπως τα Γιάννενα και η Κεφαλονιά. 

Σε ηλικία 17 ετών στην Τρίπολη δίνει την πρώτη του συναυλία παρουσιάζοντας το έργο του Κασσιανή και παίρνει μέρος στην αντίσταση κατά των κατακτητών. Στη μεγάλη αντιστασιακή διαδήλωση της 25ης Μαρτίου 1943, που είχε διοργανωθεί από το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) και την Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (ΕΠΟΝ).

Συλλαμβάνεται για πρώτη φορά από τους Ιταλούς και βασανίζεται. Διαφεύγει στην Αθήνα, όπου οργανώνεται στον Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (ΕΛΑΣ) και εκτελεί χρέη διαφωτιστή στον Πέμπτο Τομέα της ΕΠΟΝ, ενώ αγωνίζεται και σαν διμοιρίτης  Μεταξωτής διμοιρίας του 1ου τάγματος της Νέας Σμύρνης κατά τα Δεκεμβριανά. Συγχρόνως σπουδάζει στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητή τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη.

Μετά τα Δεκεμβριανά, καταδιώκεται από τις αστυνομικές αρχές. Για ένα διάστημα ζει παράνομα στην Αθήνα. Συλλαμβάνεται στις μαζικές συλλήψεις στις 9/10 Ιουλίου 1947, και κατόπιν στέλνεται εξόριστος με σχετική ελευθερία κινήσεων στην Ικαρία όπου είναι ο κομματικός υπεύθυνος του χωριού στην εξορία. 



Από εκεί θα προσπαθήσει ανεπιτυχώς να αποδράσει με τους άλλους εξόριστους υπό τον κομματικό υπεύθυνο ενός άλλου χωριού τον Βασίλη Ζάννο. Με τη γενικευμένη αμνηστία που δίνει η κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη επιστρέφει στην Αθήνα και περνάει στην παρανομία σε διάφορες ομάδες ένοπλης δράσης μαζί με τον Βασίλη Ζάννο. Συμμετέχει στην ομάδα του ΕΠΟΝίτη Παύλου Παπαμερκουρίου, ο οποίος συνελήφθη και εκτελέστηκε. Μάλιστα η εκτέλεση του ενέπνευσε στον Μίκη Θεοδωράκη «Το Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού». 

Ο ίδιος άρρωστος με πλευρίτιδα βρίσκεται στο σπίτι του στην Νέα Σμύρνη όπου και συλλαμβάνεται από την τοπική αστυνομία. Τον στέλνουν και πάλι εξόριστο στην Ικαρία αυτή τη φορά σε συνθήκες πειθαρχηµένης διαβίωσης για λίγους μήνες, όπου γράφει το έργο «Ελεγείο και θρήνος στον Βασίλη Ζάννο» στη μνήμη του Βασίλη Ζάννου που εκτελέστηκε το 1948. Έπειτα στέλνεται στο στρατόπεδο της Μακρονήσου όπου βασανίζεται μέχρι παράλυσης. Παρά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες είναι αναγκασμένος να ζήσει, συνεχίζει να συνθέτει έργα συμφωνικά και μουσικής δωματίου. Ακούει τα ρεμπέτικα από συνεξόριστους και αρχίζει να μελετά τη λαϊκή μουσική. Ο πατέρας του κατορθώνει να τον σώσει καθώς απελευθερώνεται ως ανάπηρος.

Πηγή: https://www.skai.gr/news/greece/petha...
Follow us: @skaigr on Twitter | skaigr on Facebook | @skaigr on Instagram