МУСГЗ, СЭТГҮҮЛЧ Б.ГАНЧИМЭГ "ДЭЛДЭН МӨӨГ" өгүүллэг сонсох /oguulleg sonsoh/ uguulleg sonsoh

Описание: Нар шарсан халуун өдрүүд зөвхөн манай суманд л үргэлжилдэг байсан юм шиг. Чилийсэн урт, дуусч өгдөггүй шатам халуун зун зөвхөн манай Дашинчилэнд л болдог байсан юм шиг.
Сургууль тарчихсан сумын төв эль хуль оргисон зуны нэгэн өдөр байлаа. Би найз охин Нээнээтэйгээ гудамжаар алхаж явав. Тэгэхэд бид наймдугаар ангид орох гэж байсан юм. Гэнэтхэн Нээнээ намайг нударч байна. Хүүш Ганаа тэрийг хараа... тэрээ тэр. Дэлдэн Мөөгөөг хар л даа гэв. Хартал манай ангийн Мөөгөө хашаан дээрээ хөлөө унжуулаад тас гөлөрчихсөн сууж байх юм. Яваад очлоо. Дуу шуу алга. Бид хоёрын ирснийг мэдсэн шинж алгаа.
Мөөгөө гэдэг нь Бямбадорж гэдэг нэртэй, онигор жижигхэн нүдтэй туранхай шар хүү. Түүнийг бид Бямбадорж гэдэг нэрээр нь хэзээ ч дуудаж байсангүй. Улаан цайм дэлдэн биш хүнийг бид яагаад ч дэлдэн Мөөг болгочихсоноо мэддэггүй. Түүний аав Зэвжид гэж сум орондоо ажилсаг, нямбайгаараа зартай, даруухан сайхан хүн. Үргэлж л хөдөлж, арчилж тордож явдаг энэ хүн эхлээд тариа бригадад ажилладаг байснаа хожим аавтай маань цуг Радио релейнд ажилладаг болсон юм. Тариа бригадад ажиллаж байсных нь шинж тэмдэг хашаа хорооноос нь л илт. Комбайны улаан төмрүүдээр ирийтэл барьсан хашаатай. Хашаан доторх нь цэв цэвэрхэн. Манай Мөөгөөг бид аав ээжийгээ дуурайсан нягт нямбай, ажилсаг хөдөлмөрч хүн болно гэдэгт огтхон ч эргэлздэггүй байсан юм.