05. Fasada - Jekyll & Hyde - Teatr Rozrywki (PL)

Описание: AKT I, SCENA 2
Londyńska ulica.

5. „FASADA"
ZESPÓŁ:

W świetle dnia każdy z nas
robi minę dla mas,
wkłada maskę na twarz,
wkłada maskę dla mas.
Pamiętajmy, (ha!)
że fasada to wszak.

Gdy zapada w krąg noc
inna jawi się twarz.
Za lękami dnia tkwi
nasze prawdziwe "ja",
zatrzaśnięte
za fasadą tą wszak.

Co dzień aż,
ludzie lubią kłaść na twarz
nowe warstwy pudru, by
móc innym kimś być.
(oto jak tu w tę)
grę się gra:
maskarada trwa co dnia,
udajemy świętych, choć
(nas żądz dręczy moc.)

Jedno tylko to wiem
i na pewno wiem, że
na chorobę tę nie
ma lekarstwa, o nie.
Jakże trudne życie musi być, jak,
(co fasadą jest wszak. )

Spójrz wokoło,
chociaż patrząc na powierzchnię
nie dostrzeżesz nigdy
tego, co tam czyha w głębi.

Spójrz w tę twarz
a mogę się założyć, że
zobaczysz tylko fałsz,
bo człowiek mistrzem oszustw jest.

I gdzie w końcu tkwi tajemnica?
Czy kłamstwo już prawdą być ma?
W każdym, kogo za dnia
widzisz, ludzie zarazem są dwaj.

Prawie każdy kogo spotkasz,
on czy ona, ja czy ty, filary udajemy
społeczeństwa, cnót.
Ten wzór przyzwoitości, pobożności i trzeźwości, czci,
co drży na myśl że sławą się okryje złą.
Te panie i tamci panowie
z wyglądu świętoszki i nikt
nie przyzna się, że
jest grzesznikiem, o nie!
Obłudni! Obłudni!

Jest i kapłan, co łże
łgarz, co odprawia msze.
Bywa mazgaj, co kpi
kpiarz, co roni w krąg łzy.
Wszystko jedno,
bo fasada to wszak!

Trzeba nosić się tak,
jak bogacze, choć wszak
nie jest łatwe to, gdy
nie masz forsy na czynsz
Nasza gra to,
co fasadą się zwie.

Ten czy ta
może zdać się lepsza wam,
lecz jest w głębi duszy zła
jak ty i jak ja.

(Sądzę, że wręcz ludz-)
kości pół
sądzi, że to drugie pół
nic nie widzi. Jakby tam
(była zmowa i pakt!)

Nikt nie mówi za dnia,
co na myśli kto ma;
co kto mówi, kto wie?
Nigdy szczerze, o nie.
Spytasz czemu?
Bo fasada to wszak.

Człowiek składa się z dwóch:
dobro w nim jest i zło.
Na granicy tych sfer
balansuje co dzień
I nie kończy wciąż się koszmar ten nasz,
więc trzymamy w noc straż,
choć lubimy fasadę.
Co jest za nią? Dasz radę,
spójrz choć raz za fasadę!

Koniec SCENY 2.