2025(อา.15/6/68) แง่มุมต่างๆ ของพฤติกรรมมนุษย์ศีลธรรม และการปฏิบัติธรรม

Описание: วิดีโอนี้ชื่อว่า "2025 (อา. 15/6/68) #หลวงตาสินทรัพย์ ฝึกอบรมพระ" โดยหลวงตาสินทรัพย์ ซึ่งพูดถึงแง่มุมต่างๆ ของพฤติกรรมมนุษย์ ศีลธรรม และการปฏิบัติธรรม
ผู้พูดเริ่มต้นด้วยการเล่าประสบการณ์ส่วนตัวจากสมัยที่ท่านยังหนุ่ม (อายุประมาณ 20-21 ปี) ในปี 1982-1983 ซึ่งความอิจฉาและความหึงหวงอย่างรุนแรงที่มีต่อภรรยาในขณะนั้น ซึ่งอายุน้อยกว่ามากที่ 13-14 ปี นำไปสู่การเผชิญหน้าซึ่งท่านตัดสินใจที่จะทิ้งเธอไป ท่านอธิบายถึงความรู้สึกโกรธแค้นเมื่อเห็นเธออยู่กับคนรักใหม่ ถึงขั้นดื่มเหล้า ซึ่งปกติท่านไม่ดื่ม [03:41] ท่านยังยอมรับว่ามีความคิดที่จะใช้ความรุนแรงต่อคนรักใหม่ของเธอ หากเขามายั่วโมโหท่าน [05:26]
เรื่องราวส่วนตัวนี้เป็นจุดเริ่มต้นของการอภิปรายในวงกว้างเกี่ยวกับอันตรายของอารมณ์ที่ควบคุมไม่ได้ โดยเฉพาะความอิจฉา (ราคะ) ที่แปรเปลี่ยนเป็นความโกรธ (โทสะ) [07:07] ท่านอ้างถึงข่าวเรื่องชายคนหนึ่งแทงผู้หญิง 31 ครั้ง โดยให้เหตุผลว่าความรุนแรงสุดขั้วดังกล่าวมีรากฐานมาจากอารมณ์ที่คล้ายกัน—ความโลภ (โลภะ) และความใคร่ นำไปสู่ความโกรธ ซึ่งมักเกิดจากการขาดขอบเขตทางศีลธรรม (การขาดศีล) [07:28]
หลวงตาสินทรัพย์เน้นย้ำถึงความสำคัญของ:
การตระหนักรู้ในตนเองและการมีสติ (สติและปัญญา): ท่านเน้นย้ำว่าการสังเกตอารมณ์และสภาวะภายในของตนเอง (เวทนา) เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการแก้ไขตนเองและป้องกันพฤติกรรมทำลายล้าง [09:02, 09:53] การสังเกตภายในนี้อธิบายว่าเป็น "มรรค" (หนทาง) [13:28]
หลักศีลธรรม (ศีลธรรม): ท่านกล่าวซ้ำๆ ว่าปัญหาสังคม ตั้งแต่ความขัดแย้งระหว่างบุคคลไปจนถึงการทุจริต มีต้นเหตุมาจากการขาดศีล โดยเฉพาะศีลห้า [10:24, 18:51] ท่านแย้งว่ากฎหมายและข้อบังคับเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอ การเปลี่ยนแปลงที่แท้จริงต้องมาจากภายในบุคคล [18:27]
บทบาทของธรรมะเป็นยา (ธรรมโอสถ): ท่านเปรียบเทียบความเสื่อมทางศีลธรรมของสังคมและบุคคลกับความเจ็บป่วยที่สามารถรักษาได้ด้วยคำสอนของพระพุทธเจ้าเท่านั้น [15:51]
วิพากษ์วิจารณ์การปฏิบัติทางพุทธศาสนาในปัจจุบัน: หลวงตาสินทรัพย์แสดงความกังวลเกี่ยวกับสถานะของชีวิตในวัด โดยวิพากษ์วิจารณ์พระสงฆ์ที่ให้ความสำคัญกับเงินมากกว่าการปฏิบัติธรรม [26:09] และผู้ที่ทำการ "ปฏิบัติธรรม" แบบผิวเผินเพื่อแสดงหรือแสวงหาผลกำไร [27:00] ท่านประณามอย่างรุนแรงต่อพระสงฆ์ที่มีพฤติกรรมผิดศีลธรรม เช่น การจีบหรือการประพฤติผิดทางเพศ โดยเน้นย้ำถึงการขาดความละอาย (หิริ-โอตตัปปะ) [32:01, 33:50] ท่านยังกล่าวถึงการลงโทษทางวินัยอย่างรุนแรง (ปริวาส) สำหรับพระสงฆ์ที่กระทำความผิดร้ายแรง โดยเน้นย้ำถึงความจำเป็นในการสำนึกผิดอย่างแท้จริงและการเปิดเผยความผิดของตนเองมากกว่าการปกปิด [35:10, 40:41]
ผู้พูดสรุปโดยกระตุ้นให้ผู้ฟังปลูกฝังการตระหนักรู้ในตนเองและฝึกสติ (อานาปานสติ) เพื่อกำจัดคุณสมบัติเชิงลบภายในตนเอง ซึ่งเป็นการเดินตามหนทางสู่พระนิพพาน [49:12]