ล่าสมิง ตอนจบ

Описание: เหตุการณ์คืนนั้นผ่านไปอย่างเป็นปกติ เสือร้ายไม่ย่างกรายเข้ามาในหมู่บ้าน เสียงตีเกราะเคาะไม้ก็ไม่ดัง เหล่าชายฉกรรจ์ที่อาสาเฝ้ายามในคืนนั้นก็ไม่ปรากฏเห็นวี่แววเสือ ทุกคนต่างเข้าใจกันว่า เจ้าเสือร้ายมันได้เหยื่อคงอิ่มท้องจึงไม่ออกล่า เพราะวิสัยเสือ ชาวบ้านป่าต่างรู้ดีว่าเสือจะไม่ทิ้งเหยื่อที่มันล่าได้ง่ายๆ จนกว่ามันจะกินหมด ตราบใดที่เหยื่อของมันยังเหลืออยู่ก็จะไม่หาใหม่ โยเฉพาะเหยื่อที่เป็นมนุษย์ มันจะล่าก็ต่อเมื่อจำเป็นเท่านั้น จะเว้นก็แต่เสือบ้าเลือดหรือคลั่งล่าคน เมื่อมันพบปะเข้ากับคนเมื่อไร ตอนนั้นมันจะไล่ขบกัดทันที แต่ทว่าเสือแบบนี้มันจะมีอยู่แค่สองประเภท หนึ่ง เสือที่ถูกมนุษย์ทำร้ายก่อนจนมันบ้าคลั่ง เห็นหน้ามนุษย์เมื่อไรตอนนั้นมันจะพุ่งเข้าขย้ำคอหอยทันที ประเภทที่สองคือเสือสมิง เสือประเภทที่สองนี้ มันจ้องจะล่ามนุษย์เพียงอย่าเดียวเท่านั้น ส่วนไอ้วายร้ายตัวนี้ ชาวบ้านกระบากยังไม่รู้แน่ชัดว่ามันเป็นเสือชนิดไหนกันแน่
วันรุ่งขึ้นดวงตะวันฉายแสงขึ้นเต็มที่ พรานฉายกับพรานแก้วรีบไต่ลงจากห้าง เดินตรงดิ่งเขาหมู่บ้านกระทันที ภายในหมู่บ้านตอนนี้ หมอทองตีเกราะเรียกประชุมลูกบ้าน เพื่อที่จะวางแผนและเกณฑ์คนออกติดตามเอาศพลูกสานายอ่ำ พร้อมทั้งวางแผนจะตามล่าเสือตัวนั้น
ทีมล่าเสือและติดตามศพ ที่นำโดนหมอทองผู้เป็นนายบ้าน กับพรานดม พรานฝีมือดีของหมู่บ้าน นายอ่ำและกลุ่มชายฉกรรจ์อีกสี่ห้าคน เมื่อทุกอย่างพร้อมคณะล่าเสือก็เตรียมออกเดินทางทันที แต่จังหวะนั้น สองพรานแห่งบ้านวังน้ำต้นเดินทางมาถึงพอดี ซึ่งคณะล่าเสือและชาวบ้านเห็นเข้าต่างมองจับไปที่พรานทั้งสองเป็นตาเดียว หมอทองเห็นพรานทั้งสองจึงเอ่ยทัก