محمدعلی مقدم‌فر - الهی‌نامه - عطار نیشابوری - عاشقان شهوت‌پرست (بخش اول)

Описание: از زمستان سال 1393 تا اواسط تابستان 1394، محمدعلی مقدم‌فر، مدیرعامل شرکت انتشاراتی فکرروز، و مجری پروژه ملی «کتابخانه ادبیات فارسی»، سلسله دروسی را در خصوص متون کهن زبان فارسی آماده کرد
اینک دروس مربوط به «الهی نامه» نوشته فریدالدین عطار نیشابوری را بدون معنی و شرح، دنبال می‌کنیم
مقدم‌فر معتقد است: عبور از سنت به سوی مدرنیته، با شناخت صحیح از سنت آن جامعه، دقیق و قابل اعتماد خواهد بود. و اگر افراد، به چنین شناختی از سنت خویش دست نیابند، مدرنیته ایشان، صرفا «تقلیدی» از مدرنیته جوامع دیگر خواهد بود
بر اساس همین تفکر، از سال 1377 تا اسفند 1389، به همراهی دوست صمیمی‌اش، شادروان کاظم برگ‌نیسی، مشغول آماده‌سازی «کتابخانه ادبیات فارسی» بود
در این کتاب‌ها، برای اولین بار، تمامی ابیات با دقت هرچه تمام‌تر، اعرابگذاری شد، و در پاره‌ای از آن‌ها، لغات دشوار، و معنی ابیات نیز ارایه گردید، بدین امید که هر فارسی‌زبانی، فارغ از نوع تخصص‌اش، به راحتی بتواند این کتاب‌ها را بخواند

برای تهیه کتاب‌های «کتابخانه ادبیات فارسی» به اینستاگرام ما مراجعه فرمایید

اینستاگرام: https://instagram.com/fekre_ruz?utm_m...
➖➖➖
💛 برای پیوستن (سابسکرایب) به کانال فکرروز بر روی لینک زیر کلیک فرمایید 💛
   / @fekreruz9004  
➖➖➖
:لینک‌های مرتبط
محمدعلی مقدم‌فر - الهی‌نامه عطار نیشابوری - بدون شرح و معنی - جلسه اول - داستان زن صالحه (1)
   • محمدعلی مقدم‌فر - الهی‌نامه عطار نیشابوری ...  
محمدعلی مقدم‌فر - الهی‌نامه عطار نیشابوری - بدون شرح و معنی - جلسه دوم - داستان زن صالحه (2)
   • محمدعلی مقدم‌فر - الهی‌نامه عطار نیشابوری ...  
محمدعلی مقدم‌فر - الهی‌نامه عطار نیشابوری - بدون شرح و معنی - جلسه سوم - داستان زن صالحه (3)
   • محمدعلی مقدم‌فر - الهی‌نامه عطار نیشابوری ...  
محمدعلی مقدم‌فر - الهی‌نامه عطار نیشابوری - بدون شرح و معنی - جلسه چهارم - دتفاوت میان عشق و شهوت
   • محمدعلی مقدم‌فر - الهی‌نامه عطار نیشابوری ...  
➖➖➖
ولی هر زن که او مردانه آمد
از این شهوت به کل بیگانه آمد

چنان کان زن که از شوهر جدا شد
سر مردان درگاه خدا شد

00:37 حکایت زن صالحه

زنی بوده‌ست با حسن و جمالی
شب و روز از رخ و زلفش مثالی

خوشی و خوبی بسیار بودش
صلاح و زهد با آن یار بودش

به خوبی در همه عالم علم بود
ملاحت داشت شیرینیش هم بود

به هر مویی که در زلف آن صنم داشت
خم از پنجه فزون و شست هم داشت

چو چشم و ابروی او صاد و نون بود
دلیلش نص قاطع نه کنون بود

چو بگشادی عقیق درفشان را
به آب خضر کشتی سرکشان را

صدف گویی لب خندان او بود
که مرواریدش از دندان او بود

چو مروارید زیر لعل خندانش
گهرداری نمودی در دندانش

زنخدانش چو سیمین سیب بودی
ز سیبش قسم خلق آسیب بودی

فلک از نقش روی او چنان بود
که سرگردان چو عشاقش به جان بود

کسانی کز سخن در می‌فشاندند
به نام او را همی مرحومه خواندند

زنی بودی که دور چرخ گردان
شمردیش از شمار شیرمردان

مگر شویی که آن زن داشت ناگاه
برای حج روانه گشت در راه

یکی کهتربرادر داشت آن مرد
ولیکن بود مردی ناجوانمرد

وصیت کرد از بهر عیالش
که تا تیمار می‌دارد بمالش

به حج شد عاقبت چون این سخن گفت
برادر آنچه فرمودش پذیرفت

برای حکم او بنهاد تن را
بسی تیمارداری کرد زن را

شبانروزان به کار او دراستاد
به نو هر ساعتش چیزی فرستاد

پداهی سوی آن زن رفت یک روز
بدید از پرده روی آن دل‌افروز

دلش از دست رفت و سرنگون شد
غلط گفتم چه می‌گویم که چون شد

چنان در دام آن دلدار افتاد
که صد عمرش به یک دم کار افتاد

بسی با عقل خود زیر و زبر شد
ولی هر لحظه عشقش گرم‌تر شد

چو کار او ز زن می‌برنیامد
دمی با خویشتن می‌برنیامد

چو غالب گشت عشق و شد خرد زود
گشاده کرد با زن کار خود زود

به خود خواندش به زور و زر و زاری
به در راند آن زن از پیشش به خواری

بدو گفتا نداری از خدا شرم
برادر را چنین می‌داری آزرم

تو را دین و دیانت‌داری این است
برادر را امانت‌داری این است

برو توبه گزین و با خدا گرد
وزین اندیشه فاسد جدا گرد

به زن آن مرد گفت این نیست سودت
مرا خشنود باید کرد زودت

وگرنه روی تابم از غم تو
تو را رسوا کنم گیرم کم تو
هم اکنون در هلاک اندازمت من
به کاری سهمناک اندازمت من

زنش گفت از هلاکت نیست باکم
هلاک این جهان به زان هلاکم

مگر ترسید آن مرد بدافعال
که برگوید برادر را زن آن حال

برفت آن شوم و دفع خویشتن را
به زر بگرفت حالی چار تن را

که تا دادند آن شومان گواهی
که کرده‌ست از زنا این زن تباهی

چو قاضی را قبول افتاد کارش
معین کرد حالی سنگسارش

ببردندش به صحرا بر سر راه
روان کردند سنگ از چارسوگاه

چو سنگ بی‌عدد بر زن روان شد
گمان افتادشان کز زن روان شد

برای عبرت خلق جهانش
رها کردند آنجا هم‌چنانش

زن بیچاره بر هامون بمانده
میان خاک غرق خون بمانده

#الهی‌نامه#عطارنیشابوری#آموزش‌زبان‌فارسی