Bernard Zweers - Sint-Nicolaas Cantate (Deel I & II)

Описание: Sint-Nicolaas Cantate (Deel I & II) gecomponeerd door Bernard Zweers (1854-1925), hoogleraar compositie was aan het Amsterdams Conservatorium. Tekst van A.L. de Rop.

Registratie uit december 1955 met Frits Baun (bariton), Wim van Sante (bas), een kinderkoor en het Promenadeorkest onder leiding van Benedict Silbermann, uitgezonden NCRV Radio

Tekst Deel I:

Voor Sinterklaas den kindervriend
een feestlied aangeheven
Hem dank en lof gegeven
dat heeft die brave ruim verdiend
want jaar op jaar bereidt hij vreugd
aan onze jonge jeugd
aan onze jonge jeugd
Een groet van welkom hem gebracht
met volle frissche longen
Hem juichend toegezongen
die ons zoo mildlijk heeft bedacht
die ons zoo mildlijk heeft bedacht
Aan hem gewijd jubelzang:
de Bisschop leve lang!

meisjes:
Het weer is guur, de winter nadert
het zonnetje gaat al vroeg ter rust
Geen vogeltje heeft in zingen lust
want alle boomen zijn ontbladerd
want alle boomen zijn ontbladerd
en 't laatste bloemken in den hof
verwelkte en boog ter neer in ?t stof

jongens:
wij hoepelen niet meer langs de straat
voor knikkeren is het veel te laat
en met de vliegers is het fluiten
is het nu fluiten
die waaien bij der winden ruk
toch in een ommezien stuk

meisjes:
Maar prettig is nu?t schemeruurtje
wij scharen ons om ?t kachelvuurtje
dat helder vlamt en vonken schiet
en broer noch zusje heeft verdriet
Een vroolijk liedje wordt gezongen
nu't maantje door de ruiten tuurt
en zoo het nog een poosje gluurt
dan ziet het ons bijeen gedrongen
als muisjes op een kluitje
en niemand roert zijn snuitje
elk spitst zijn ooren als een haas
want vader gaat vertellen van Sinterklaas

vader:
Er leefde lang geleden
een bisschop, rein van zeden
een hoogeerwaardig man
een best en needrig man
Zijn kromstaf was van cederhout
zijn mijter klink laar goud.
Toch was hij niet tevreden
die allerbraafste man.
Maar gij raadt er de reden
niet gemakk'lijk van
Het was zijn vrome wensch
dat nooit een enkel mensch
ellende had of smarte
of kommer droeg in ?t harte
en meer geluk en blijder vreugd
Moest ook het deel zijn van de jeugd
En waar 't alevel niet kon zijn
gaf dat hem zorg en pijn.
Hij schonk den armen dek en kleed
en brood aan elk die honger leed.
Hij hielp zooveel hij helpen kon
waardoor hij aller liefde won.
En meisje en knaap met blijden lach
hem groette op plein en straat
als men den grijsaard naad 'ren zag
in prinslijk kerk gewaad.
Zoo bracht hij troost en zegen
en hulp in veIer nood
totdat hij, hoog van jaren,
in vrede de oogen sloot
Zijn graf werd door de jeugd met bloemen,
met witte rozen overspreid
en tranen louter dankbaarheid
heeft weeuw en wees om hem geschreid
men bleef zijn naam vol eerbied noemen
en d'eedle bisschop Nikolaas
ontving den heil'gen titel van Sinterklaas

kinderkoor:
Sinterklaas, goedheiligman!
Trek je besten tabberd ?n
Blief je wat te geven
lang zal je leven.
Zalig zal je sterven
den hemel zal je erven
Sinterklaas, goedheiligman!
Den hemel zal je erven.

't Verblijdt ons meer te hooren
van dien goedheiligman.
Wij schuiven nog wat nader
rondom den stoel van vader
zoo dicht maar kan
zoo dicht maar kan
zoo dicht maar kan.

vader:
Een schoenmaker werkte zoo hard
zoo hard voor zijn brood
Toch zat hij in nood
en dat deed hem zoo'n smart.
En dat bleef hem zoo hind'ren
voor vrouwlief en kind'ren
en hij zuchtte zoo menigen keer
bij 't kloppen van 't leer:
Och Heer! Och Heer!
En langs zijn huisje 's avonds laat
daar ging de bisschop over straat
hij hoorde 't klagen van den man
en werd er diep getroffen van.
En zonder dat het iemand zag
kwam dra zijn geldbeurs voor den dag
en zacht, onhoorbaar gleed die toen
door 't open venster in een schoen.
De bisschop sloop in 't duister voort
en de arme man had niets gehoord.
Maar d'andren morgen, als hij vroeg
weer op het harde leder sloeg
wat schrik en vreugde, wen hij zag
dat in een schoen een goudbeurs lag.

kinderkoor:
Sinterklaasje, kapoentje!
Gooi wat in mijn schoentje
Gooi wat in mijn laarsje
Dank je, Sinterklaasje!
Gooi wat in mijn schoentje,
Sinterklaas je, kapoentje!
Gooi wat in mijn laarsje,
Dank je, Sinterklaasje!