52. Ύμνοι Αγίου Μάρκου Ευγενικού & για τον Άγιο Μάρκο Ευγενικό. Διδασκαλία: Γρηγόριος Κ Παπαγιάννης

Описание: Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, 
Ο Ομολογητής της Ορθοδοξίας
Γεννήθηκε το 1392 στην Κωνσταντινούπολη.
Το βαφτιστικό του όνομα Εμμανουήλ.
Φρόντισαν οι γονείς του να του δώσουν σπουδαία μόρφωση.
Η Ιδιωτική σχολή του πατέρα του καθοριστική για την πνευματική του πορεία.
Ορφανός πατρός με τον αδελφό του Ιωάννη, παιδί ακόμη.
Η μητέρα του φρόντισε να μαθητεύσει κοντά σε φημισμένους δασκάλους,
Ιωάννη Χορτασμένο, μετέπειτα μητροπολίτη Σηλυβρίας & τον μαθηματικό, φιλόσοφο Γεώργιο Γεμιστό – Πλήθωνα, πριν παρεκκλίνει στον παγανισμό.

Ο νεαρός Εμμανουήλ ανέλαβε τη σχολή του πατέρα του, της έδωσε αίγλη, με σπουδαίους μαθητές, τον Γεώργιο Σχολάριο, μετέπειτα πρώτον οικουμενικό πατριάρχη μετά την άλωση της Πόλης.
Ο θείος έρως για τη μοναχική ζωή οδήγησε τον Εμμανουήλ να εγκαταλείψει τη σχολή και τα εγκόσμια και να γίνει μοναχός, παίρνοντας το όνομα Μάρκος. Αποσύρθηκε στη νήσο Αντιγόνη στα Πριγκιποννήσια, ασκήθηκε εκεί για δύο χρόνια.
Εγκαταβίωσε στην Ιερά Μονή του αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων της Κωνσταντινούπολης, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, κατόπιν πιέσεων.
Απέκτησε τη φήμη του καλού πνευματικού, στον οποίο συνέρρεαν χιλιάδες άνθρωποι να ζητήσουν τη βοήθειά του.
Εκεί έγραψε τα περισσότερα από τα θεολογικά και αντιαιρετικά έργα του, κυρίως εναντίον των αιρετικών Λατίνων και των αντιπάλων του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.

1436, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας τον διόρισε αντιπρόσωπό του στη σύνοδο που συγκλήθηκε για την ένωση των Εκκλησιών.
1436, ο αυτοκράτορας Ιωάννης Παλαιολόγος τον ανάγκασε να δεχτεί τον χηρεύοντα μητροπολιτικό θρόνο της Εφέσου.
Παράλληλα ο αυτοκράτορας τον όρισε γενικό έξαρχο της συνόδου, επειδή τον εκτιμούσε και έλπιζε ότι θα είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην κρίσιμη εκείνη σύνοδο.
Έτσι ο άγιος Μάρκος αναγκάστηκε να ακολουθήσει την ορθόδοξη αντιπροσωπεία και τον αυτοκράτορα στην Φεράρα της Ιταλίας, όπου άρχισαν οι εργασίες της συνόδου.
Πήγε με τις καλλίτερες προθέσεις έναντι των άτεγκτων παπικών, που άρχισαν τους εκβιασμούς για την ένωση με τους δικούς τους όρους, προκειμένου να βοηθήσουν το Βυζάντιο, που κινδύνευε να πέσει στα χέρια των Οθωμανών.

Πολλοί ορθόδοξοι παρεξηγήσαν τη στάση του αγίου Μάρκου για ενδοτισμό.
Αλλά
γρήγορα φάνηκε η βαθιά προσήλωσή του στην Ορθοδοξία.
Ο άγιος Μάρκος με σαφήνεια και κρυστάλλινο λόγο άρχισε να αναιρεί μία προς μία τις κακοδοξίες των Λατίνων, που ήταν το εμπόδιο για την πολυπόθητη ένωση των δύο Εκκλησιών.
Ενθουσίασε
τους ορθοδόξους και προσωπικά τον αυτοκράτορα, που έλπιζε ότι θα έπειθε τους αιρετικούς Λατίνους.
Αντίθετα
δημιούργησε αντιπάθεια και αγανάκτηση στους Λατίνους, πεισματικά αμετακίνητοι στις θέσεις τους, να μεταχειρίζονται πλάγιους, σκοτεινούς και ανήθικους τρόπους να σταματήσουν τον άγιο Μάρκο.
Με ψευδολογίες και συκοφαντίες, και φυλλάδιο με λίστα 54ων υποτίθεται αιρετικών δοξασιών των Ορθοδόξων!
Η εκβιαστική και ανήθικη στάση των Λατίνων εξόργισε τους Ορθοδόξους, που συνταχθηκσν γύρω από τον άγιο Μάρκο.
Ο αυτοκράτορας
πίεζε να υπογραφεί η ένωση, με την επέλαση των Οθωμανών πιο ασφυκτική, με κάποιους Ορθόδοξους να δραπέτευουν, να αποφύγουν τις αφόρητες πιέσεις.
Η σύνοδος μεταφέρθηκε στη Φλωρεντία για να αποφευχθούν δραπετεύσεις.
Ενώ
οι Λατίνοι με ωμούς εκβιασμούς, στερούσαν και την τροφή στους άτεγκτους Ορθοδόξους!
Πολλοί πέθαναν, αυτομόλησαν στους Λατίνους, από στερήσεις και κακουχίες όπως ο γνωστός επίσκοπος Νικαίας Βησσαρίων, που αναγορεύτηκε προκλητικά καρδινάλιος!
Οι Λατίνοι διέδωσαν τη φήμη πως ο άγιος Μάρκος τρελάθηκε και πως δεν έπρεπε να τον παίρνουν πια στα σοβαρά!
Μάλιστα όταν αποκάλεσε τους παπικούς αιρετικούς απειλήθηκαν επεισόδια και κάποιοι χειροδίκησαν εναντίον του!

1439, 5 Ιουλίου υπογράφηκε η ένωση κατόπιν αφόρητων πιέσεων των Ορθοδόξων, που υπέγραψαν από το φόβο του αυτοκράτορα, σύμφωνα με τις επιταγές των παπικών.
Περιχαρείς οι παπικοί
πήγαν στον πάπα να του αναγγείλουν την ένωση,
αλλά
όταν εκείνος πληροφορήθηκε ότι δεν υπέγραψε ο άγιος Εφέσου Μάρκος, αναφώνησε:

«λοιπόν εποιήσαμεν ουδέν»!

Γεμάτος υπεροψία και απερίγραπτο θυμό απαίτησε από τον αυτοκράτορα να δικάσει τον άγιο Μάρκο και να τον καθαιρέσει!

Αλλά
η επιστροφή των Ορθοδόξων στην Κωνσταντινούπολη έκρυβε μεγάλη έκπληξη γι’ αυτούς.
Στην προκυμαία τους περίμενε σύσσωμος ο πιστός λαός της Βασιλεύουσας, ο οποίος τους αναθεμάτιζε για την προδοσία τους να υπογράψουν την ένωση! Αντίθετα
υποδέχτηκαν τον άγιο Μάρκο ως ομολογητή της Εκκλησίας!

Ο άγιος Μάρκος μετέβηκε στην Έφεσο, όπου ποίμανε την τουρκοκρατούμενη επισκοπή του για λίγο καιρό.
Οι ενωτικοί σε συνεργασία με τους τούρκους θέλησαν να τον σκοτώσουν.
Ο άγιος Μάρκος κατάκοπος και άρρωστος αποφάσισε να αποσυρθεί στο Άγιον Όρος, όμως περνώντας από τη Λήμνο αναγνωρίστηκε, συνελήφθη, φυλακίστηκε για δύο χρόνια κατά διαταγή του αυτοκράτορα.
Κατόπιν
εγκαταβίωσε στη Μονή των Μαγγανών στην Κωνσταντινούπολη όπου έδινε τον αντιπαπικό του αγώνα.
-1444, 23 Ιουνίου, κοιμήθηκε σε ηλικία μόλις 52 ετών.
Η Εκκλησία μας τον ανακήρυξε αμέσως άγιο και ομολογητή.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 19 Ιανουαρίου.