الهام رضایی راوی دین شراب آلود حافظ

Описание: حافظ مرز بین عشق و عرفان را چنان در هم آمیخته است .وی لابه لای عارفان هایش از ادبیات عاشقانه و رندانه بهره می گیرد آن هم به شکلی که انسان از این در هم آمیختگی انگشت اخیر به دندان می گزد.
خانم الهام رضایی در خوانش این غزل سعی دارد ما را به عارفانه های عاشقانه حافظ ببرد .

دوش رفتم به در میکده خواب‌آلوده

خرقه تر دامن و سجّاده شراب‌آلوده

آمد افسوس‌کنان مغبچهٔ باده‌فروش

گفت بیدار شو ای رهرو خواب‌آلوده

شست و شویی کن و آن‌گه به خرابات خِرام

تا نگردد ز تو این دیر خراب آلوده

به هوای لب شیرین پسران چند کنی

جوهر روح به یاقوت مذاب آلوده

به طهارت گذران منزل پیری و مکن

خلعت شیب چو تشریف شباب آلوده

پاک و صافی شو و از چاه طبیعت به در آی

که صفایی ندهد آب تراب‌آلوده

گفتم ای جان جهان دفتر گل عیبی نیست

که شود فصل بهار از می ناب آلوده

آشنایان ره عشق در این بحر عمیق

غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده

گفت حافظ لغز و نکته به یاران مفروش

آه از این لطف به انواع عتاب آلوده