Տխուր երգ - Balada triste

Описание: Estos días se rememora el Genocidio Armenio.

Este tema ha sido compuesto desde lo más hondo del alma, tanto en su música como en su letra. Es un pequeño y sincero homenaje al pueblo armenio, y a la memoria de aquel millón y medio de cristianos armenios que fueron cruelmente asesinados durante el Genocidio.

Esta obra nace del profundo respeto y del amor silencioso que, como bien saben quienes me conocen, siento por Armenia. A través de estas notas y palabras, intento honrar las vidas truncadas por las autoridades otomanas de la época, en uno de los crímenes más atroces cometidos contra la humanidad, ante la dolorosa indiferencia de gran parte del mundo.

Asimismo, deseo advertir que este trabajo está acompañado de imágenes reales y archivos históricos del Genocidio Armenio. Algunas de ellas pueden resultar perturbadoras. Su inclusión tiene como único propósito preservar la memoria de las víctimas y despertar conciencia sobre la gravedad de lo ocurrido.

Es doloroso constatar que, más de un siglo después, el pueblo armenio continúa siendo hostigado por herederos ideológicos de aquel régimen otomano, que siguen negando el genocidio e imponiendo amenazas y violencia.

Que este humilde tributo sirva para mantener viva la memoria de quienes ya no están, para que la verdad no sea olvidada, y para renovar el compromiso moral que todos compartimos: el de alzar la voz frente al horror, y el de defender la dignidad humana, siempre.

A todos aquellos a quienes se les arrebató todo: memoria eterna.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Այս օրերին հիշատակվում է Հայոց ցեղասպանությունը։

Այս ստեղծագործությունը ծնունդ է առել հոգու խորքից՝ ինչպես իր երաժշտության, այնպես էլ բառերի մեջ։ Այն փոքրիկ, բայց անկեղծ հարգանքի տուրք է հայ ժողովրդին եւ մեկուկես միլիոն հայ քրիստոնյաների հիշատակին, որոնք դաժանորեն սպանվեցին ցեղասպանության տարիներին։

Այս գործը ծնվել է խորին հարգանքից եւ լռակյաց սիրուց, որը, ինչպես գիտեն նրանք, ովքեր ինձ ճանաչում են, սրտիս մեջ եմ տածում Հայաստանի հանդեպ։ Այս նոտաների եւ բառերի միջոցով փորձում եմ ոգեկոչել այն կյանքերը, որոնք կոտրվեցին Օսմանյան իշխանությունների ձեռքով՝ մարդկության դեմ գործված ամենասարսափելի հանցագործություններից մեկի ժամանակ, աշխարհի մեծ մասի ցավալի անտարբերության ներքո։

Նախապես հայցում եմ ներողամտություն, եթե բառերի մեջ որևէ սխալ լինի՝ իմ հայերենի սահմանափակ իմացության պատճառով։

Նույնպես ուզում եմ զգուշացնել, որ այս աշխատանքին կից ներկայացվում են Հայոց ցեղասպանության իրական լուսանկարներ եւ պատմական նյութեր։ Դրանցից որոշները կարող են ցնցող լինել։ Դրանք ներառվել են միայն մեկ նպատակով՝ զոհերի հիշողությունը կենդանի պահելու եւ տեղի ունեցածի լրջության վերաբերյալ գիտակցություն արթնացնելու։

Ցավով պետք է նշեմ, որ մեկ դարից ավելի անց, հայ ժողովուրդը շարունակում է ենթարկվել հետապնդումների՝ օսմանյան ռեժիմի գաղափարական ժառանգների կողմից, որոնք մինչ օրս ժխտում են ցեղասպանությունը եւ սպառնալիքներ ու բռնություն են գործադրում։

Թող այս խոնարհ նվիրումը նպաստի նրանց հիշողության պահպանմանը, ովքեր այլեւս մեզ հետ չեն, որպեսզի ճշմարտությունը երբեք չմոռացվի, եւ որպեսզի մենք մշտապես վերականգնենք մեր բարոյական պարտքը՝ բարձրացնել ձայնը սարսափի դեմ եւ պաշտպանել մարդկային արժանապատվությունը՝ միշտ։

Բոլոր նրանց, ումից ամեն ինչ խլեցին՝ հավիտենական հիշատակ։


LYRICS - Armenian
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Անձրևն ընկնում է լուռ,
Քո ձայնը չի լսում,
Քամին տանում է հիշողություն,
Սիրտս մենակ է, առանց տուն։

[Chorus]
Իմ հոգին ցավի մեջ,
Կանչում է քո անունը,
Բայց քամին միայն տանում է,
Վերջին հոգև մեր ազգն է։

[Verse 2]
Արևը չի ջերմացնում,
Ամպերը մոխրագույն են,
Եվ գիշերը գալիս է,
Խլեցնելով բոլոր հույսերս։

[Bridge]
Սերը մնաց երազում,
Մութ գիշերների խորքում,
Բայց մտորած երկիրը ծերավ,
Եվ լույսը ինձ լքեց։

[Outro]
Քամին տանում է հիշողություն,
Սիրտս մենակ է, առանց տուն…

-------------------------------------------------------------------------------------------------
LETRA

La lluvia cae en silencio,
Tu voz no se escucha,
El viento se lleva el recuerdo,
Mi corazón está solo, sin hogar.

Mi alma con dolor
Llama a tu nombre
Pero el viento solo se lo lleva
Nuestra última alma es nuestra nación

El sol no calienta,
Las nubes son grises
Y la noche llega
Llevándose todas mis esperanzas

El amor quedó en un sueño
En la profundidad de las noches oscuras
La tierra pensada se convirtió en ceniza
Y la luz me abandonó

El viento se lleva el recuerdo,
Mi corazón está solo, sin hogar...


-------------------------------------------------------------------------------------------------

© 2025 JVNL [email protected] Todos los derechos reservados