تفأل حافظ-غزل شماره ۳۳۹- چهارشنبه- ۱۴۰۴/۹/۵- 2025/11/26

Описание: خيال روي تو چون بگذرد به گلشن چشم
دل از پي نظر آيد به سوي روزن چشم
سزاي تکيه گهت منظري نمي بينم
منم ز عالم و اين گوشه معين چشم
بيا که لعل و گهر در نثار مقدم تو
ز گنج خانه دل مي کشم به روزن چشم
سحر سرشک روانم سر خرابي داشت
گرم نه خون جگر مي گرفت دامن چشم
نخست روز که ديدم رخ تو دل مي گفت
اگر رسد خللي خون من به گردن چشم
به بوي مژده وصل تو تا سحر شب دوش
به راه باد نهادم چراغ روشن چشم
به مردمي که دل دردمند حافظ را
مزن به ناوک دلدوز مردم افکن چشم

تفسیر اول فال
برای رسیدن به مراد دل تلاش و همت عالی لازم است، تمام تلاش خود را به کار گرفته و شکیبا باشید، خداوند بقیه کارها را درست خواهد کرد.
در سختی ها از یاری دوستان مورد اعتماد خود بهره بگیرید و به پروردگار توکل داشته باشید. در ایام خوشی دیگران را فراموش نکنید و به دوستان و یاران باوفا کمک کنید.

تفسیر دوم فال
آرزوها و اهدافی بزرگ در سر داری و برای رسیدن به آنها سعی و تلاش می‌کنی. تو بهتر از هر فرد دیگر از عهده این کارها برمی‌آیی، اما گاهی عجولانه و شتابزده عمل می‌کنی. کمی صبر و حوصله به خرج بده، همه مشکلات حل خواهند شد. تمام تلاشت را برای رسیدن به مقصود به کار بگیر. از دوستان صمیمی‌ات یاری بطلب و به فکر دیگران هم باش. در زمان توانایی، کمک به دوستان باوفای خودت را فراموش مکن.

غزل شماره ۳۳۹ حافظ در دوران میانسالی شاعر و با تسلطی که بر خلق مضامین بکر داشته سروده شده است. این غزل تنها برای شأن و منزلت چشم ساخته شده است. حافظ محبوب را مخاطب قرار داده و می‌گوید وقتی که خیال روی تو به گلستان چشمم می‌آید، دل به پنجره چشم می‌آید تا تو را تماشا کند. هیچ مکانی بجز چشمم سزاوار نیست که تو در آنجا باشی.
#فال حافظ