Wiwat Biskupiański na potańcówkę - taniec układowy (Wielkopolska) - lekcja tańca on-line

Описание: Jeśli podobają się Tobie nasze lekcje tańca on-line możesz Nas WESPRZEĆ i postawić Nam kawę. 😃 Na buycoffe możliwe są wpłaty jednorazowe oraz cykliczne☕ :-)

DZIĘKUJEMY ZA WSPARCIE !!!
☕ buycoffee.to/akademia-tanca-tradycyjnego


Wiwat Biskupiński to jeden z wielu występujących wariantów tańca. Jak sama nazwa wskazuje, jest on charakterystyczny dla Biskupizny (południowy region Wielkopolski). Cechuje się szybszym tempem, w odróżnieniu od występujących w środkowych i północnych regionach Wielkopolski, wiwatów granych w tempach nieco wolniejszych i bardziej zróżnicowanych.


Wiwaty, to najbardziej rozpowszechnione i charakterystyczne tańce Wielkopolski. Są one przykładem najstarszych form tańca ludowego, tak pod względem muzycznym, jak i choreotechnicznym. Wiwaty można tańczyć parami, pojedynczo lub w grupie. To jeden z bardziej żywiołowych tańców w Polsce. Tempo, w zależności od okoliczności i podregionu, może być umiarkowane lub żywe, metrum 2/4, 2/8 lub 3/4, 3/8 (zmiany tempa następują często nawet w obrębie jednego tańca). Innymi charakterystycznymi cechami Wiwatów są: powiązanie rytmu i kroków z pieśnią, nieregularna budowa muzyczna, dowolne rozmieszczenie akcentów, czy tradycyjny sposób rozpoczynania tańca (introdukcja).

Wiwaty oparte są na prostych formach ruchu, chodu, biegu, chodo-biegu, krokach dosuwnych, dostawnych lub obrotowych, tzw. „krokanych” (z równomiernym przenoszeniem ciężaru ciała z nogi na nogę), tańczone są na całej stopie dookoła wspólnej osi pary. Tańczący stosują swobodne, ale zgodnie z muzyką rozmieszczone akcenty. Mężczyźni wykonują czasem podskoki z akcentem, tupnięcia (szczególnie przy wiwatach z batami), przysiady lub krzyżowanie nóg w podskokach. Często tancerze posiłkują się atrybutami: tancerka ma w dłoni białą chusteczkę („wiatkę”), tancerz kieliszek lub obrzędowy bat.


Wiwaty przyjmują różnorodne nazwy, które pochodzą od początkowych słów pieśni, np. Wiwat bratu mymu, Karolinka, Dzisiej, dzisiej, lub od sytuacji, np. wiwat weselny, wiwat adoracyjny, lub też od nazwy miejscowości, od charakterystycznych cech kroku, czy obrazu tanecznego np. wiwat w krzyż, wiwat weksel..


Bobrowska, Mirosława; Budzik, Kazimierz; Linette, Bogusław; Pawliński, Sławomir. Folklor taneczny zachodniej Wielkopolski. Poznań: Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury, 2014.
Glapa, Adam; Kowalski, Alfons. Tańce i zabawy wielkopolskie. Wrocław: PTL, 1961



Prezentujemy Wam IV edycję cyklu Taniec Tradycyjny PL 2020 (pierwsza była w 2013 roku). W najnowszej edycji zostały zrealizowane 24 nowe lekcje i prezentacje taneczne, dawniej tańców powszechnie znanych i popularnych w różnych regionach Polski. Mamy nadzieję, że przypadną Wam one do gustu i pomogą w nauce polskich tańców tradycyjnych w formach niescenicznych.


Przygotowując dla Was filmowe lekcje bazowaliśmy na dostępnych materiałach archiwalnych, wiedzy tradycyjnych tancerzy i muzyków, z którymi się spotykaliśmy oraz na naszej wieloletniej praktyce tanecznej. Na ile to możliwe staraliśmy się by zaproponowane przez nas tańce i melodie zachowały swój tradycyjny styl i charakter. Mimo to, mogą się one różnić od znanych opisów i rejestracji folklorystycznych oraz wykonań prezentowanych obecnie na scenach przez zespoły regionalne lub zespoły pieśni i tańca.


Dlaczego?


Istotne było dla nas, by mogły one na nowo funkcjonować w naszym współczesnym, codziennym życiu, zdecydowanie innym od tego sprzed stu laty.


Dawniej bawiono się do żywej muzyki i jak najbardziej do tego zachęcamy. Jednak gdyby był problem, by takową znaleźć, przygotowaliśmy dla Was do każdej lekcji, muzyczny plik mp3, tak, byście mogli wziąć go ze sobą i wykorzystać w dowolnym momencie. Muzyka jest dostępna w linku na stronie internetowej http://tance.edu.pl/pl/lekcje-tanca .


Prosimy oczywiście o rozpowszechnianie zamieszczonych przez nas filmów, aby jak najwięcej osób mogło z nich skorzystać. Do zobaczenia w realu na parkiecie!


Scenariusz i reżyseria - Bogumiła Zgorzelska i Piotr Zgorzelski

Kierowniczka Produkcji - Justyna Pankiewicz

Prowadzenie lekcji tańca - Bogumiła Zgorzelska i Piotr Zgorzelski (Akademia Tańca Tradycyjnego)

Tancerze - Bogumiła Zgorzelska, Piotr Zgorzelski, Małgorzata Baran, Magdalena Kulanek, Piotr Jop, Artur Szlachetka


Muzyka – „A jak dziadek sobie popił" w wykonaniu kapeli Romualda Jędraszaka z płyty "Romuald Jędraszak. Portret dudziarza wielkopolskiego"


Zdjęcia - Daniel Kiermut


Dźwięk - Mikołaj Kiciak


Reżyseria światła - Paweł Wójcik


Kierownik planu - Marcin Kuropatwa


Montaż, kolor korekcja, grafika - Daniel Kiermut


Konsultacja przy montażu - Piotr Zgorzelski


Stylizacja - Bogumiła Zgorzelska


Nagrania zrealizowano w „Studio 99” w Warszawie (wrzesień - listopad 2020 roku)


Produkcja Instytut Muzyki i Tańca we współpracy z Akademią Tańca Tradycyjnego;


Projekt realizowany przez Instytut Muzyki i Tańca, dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.