Իմն ես լինելու😎💜79-80-81

Описание: Մաս 79
"""Լիլիթ"""
Գրկել էինք իրար, լուռ էինք:Հետ գնաց Արմանը
-գիտես մամային ի՞նչ եմ խոստացել(Ա)
-ի՞նչ🥺(Լ)
-որ քեզ չեմ նեղացնելու😏
-հա՞🥺
-հա❤️
-դե ուրեմն պահի խոստումդ🥺
Մոտ եկավ էլի:
-Լիլիթ իմ մեջ դատարկությունա,առանց մամայի ես չկամ💔(Ա)
-ես հասկանում եմ քեզ🥺
-դու չես հասկանա ինձ,ոչ մեկ ինձ չի հասկանա💔
-կհասկանամ, ախր ես էլ եմ մամայիս կորցրել😢(Լ)
Հետ քաշվեց Արմանը ու նստեց գետնին,ես էլ կողքին մոտ նստեցի,ամբողջ քաղաքը էլի մեր տեսադաշտում էր:
-ի դեպ մամաս ամեն մեկին չի հավանում,բայց քեզ շատ էր հավանել😏սիրում էր❤️
-ես էլ իրան,ինձ ասում էր հարսիկ😔😊(Լ)
-իբր չէիր ուզում 😏(Ա)
-Արմա´ն😬
-լավ-լավ...կատակ էր😂,թևնոցդ էլ հավանել էր գիտե՞ս
-հա ,ձեռքին սազում էր,էտ պապաս էր նվիրել մամայիս,մեր համար շատ թանկ զարդա էտ,իրանց սիրո ապացույցն ու ես կորցրեցի 😔(Լ)
-տեսնես ովա՞ գտել,որ մի անարժաննա գտել չէ՞😏(Ա)
-մի խնդա,համ էլ էլ էական չի,իսկ պապան արդեն գիտի(Լ)
-լսել եմ հերդ խիստա,գնահատականներիդ համար ջղայնացելա,ժամա դրել վրեդ😏(Ա)
-մի մոռացի ես աղջիկ եմ😔
օ ի՞նչ եք ասում,բա Վաչեի համար ինչի՞ էիր սուգ կապել,չլնի սիրում միրում ես դրան😏(Ա)
-դու արդեն ինձ նեղացնում ես գիտես😡(Լ)
-կարողա՞ Դավիթին ես սիրում😏
-չէ´...նոր ասեցիր,մի նեղացրու, պահի խոստումդ❤️
-բա ու՞մ ես սիրում
-Արման😬
Առաջ եկավ ,նայեց աչքերրիս մեջ,գրպանից հանեց մամայիս թևնոցը,իրար դեմդիմաց նստած էինք:Նայեցի թևնոցին ու առաջ մեկնվեցի:
-մի րոպե,մի րոպե սենց չեղավ😏(Ա)
-տու´ր😬
-չէ😏
Առաջ եկավ,ձեռքիցս բռնեց ու կամաց կապեց թևիցս,արցունքներս իրար հերթ չէին տալիս,էսքանից հետո իմ մոտա թևնոցը,իմ ներսում դատարկություն էր առանց սրա,կրկին սիրտս գտավ իր կեսը:Հետ գնացի նայեցի իրան,մոտ
եկավ ինձ:Չէի հավատում աչքերիս:
-Արման🥺
-շշշշ,քոննա❤️
-🥺
Ինձ նայեց Արմանը ,ինձ քաշեցի դեպի իրեն,ուշադիր նայեց աչքերիս մեջ ու համբուրեց...պատասխանեցի...❤️"Արման"""
Խոսք եմ տվել մամային ու կպահեմ խոստումս:Ուզում եմ կողքիս տեսնեմ միշտ Լիլիթին❤️,որովհետև սիրում եմ❤️,միշտ...ես հասկացել եմ էս ընթացքում,որ ինքը էն աղջիկնա,ով կարա լցնի մամայիս բացը,ինքը էն աղջիկնա, ում հետ ՄԵՆՔ նույն կրակի մեջ վառվում ենք,ՄԵՆՔ ճակատագրով իրար հետ նույն ձև պատժված ենք:
Համբուրեցի,պատասխանեց,միերկար համբույր,Լիլիթն իմն էր,իմը🔥...ինչքան եմ ներքուստ սպասել սրան,երևի առաջին օրից,Գոքորը ճիշտ էր,ես երբեք չեմ բարձրաձայնել ու չեմ ցույց տվել սրա մասին:Համբուրեցի լուռ հետ գնաց,բայց մոտ էի,նայեցի դեմքին:Ամաչում էր:Հայացքը փախցնում:
-Լիլ...❤️
-Արման🥺
-չգիտեմ ոնց ասեմ...սիրում եմ քեզ ուզում եմ,էն ժամանակ էլ էի ուզում ասեի,բայց չթողեցիր(Ա)
-ի՞նձ...😨
-հա(խնդացի)ինչի չի՞ կարելի😏
Ոտքի կանգնեց,շփոթված էր:
-ինձ նայի,ես քեզ հենց նոր ասեցի,որ սիրում եմ քեզ ու ինձ ոչ մեկ կողքից լիչնի չի հետաքրքրում❤️(Ա)
-իմ կարծի՞քն էլ,դու անում ես նենց բաներ,ինձ հարցրու մի հատ😡(Լ)
-չէ լուրջ,երեխությունդ բռնեց էլի, հա՞(Ա)
Աչքերը լցրեց:Գնացի մոտ ու գրկեցի:
-առաջարկում եմ շփվենք😏
-ես ու դու՞🥺
-չէ ´,դու ու Գոքորը😏,բա էլ ո՞վ, ես ու դու❤️,ՄԵՆՔ(Ա)
Խնդաց:Սիրում եմ իրա ժպիտը,առաջ էլ եմ սիրել,հենց առաջին օրից:
-դու ինձ շատ ես նեղացրել(Լ)
-էլչեմ նեղացնի
-չեմ հավատում
-դու իմ մասին շատ քիչ բան գիտես...ուզում եմ ճանաչես ինձ❤️(Ա)
-ես արդեն ճանաչում եմ քեզ,գոհ եմ✋
Կողքը նստեցի:
-և՞,ի՞նչ գիտես իմ մասին 😏(Ա)
-Մանեն ինձ պատմելա քո մասին,որ դու կռվարար,բոլորին ղեկավարող տղա ես,ինձ անգամ խորհուրդ ա տվել,որ հեռու մնամ քեզանից,որովհետև դու վտանգավոր ես ու վատը,բացի էտ ասելա,որ բոլոր աղջիկներին գերում ես😡😔(Լ)
-ա՜խ,ա՜խ քոռանամ ես,վա՜յ Լիլիթիկ ջան😂(Ա)
-ի՞նչ,սուտա՞,Սյուզին,կարողա սխալ եմ ասում😏,չհաշված ,որ եկավ մեր տուն😔(Լ)
-գիտեմ,Գոքորն ինձ ամեն ինչ պատմելա,ուղղակի մի բանա հետաքրքիր,Մանեն,որ նստում էր ժամանակին հետս նույն սեղան ասում խնդում էր,վախենալու չէի՞😏(Ա)
-դե չէ...ինքը ասում էր,որ լավ տղա ես,բայց դե...(Լ)
Խնդացի ու ձեռքս գցեցի ուսին:
-կներես,որ քեզ նեղացրել եմ էտքան, ուղղակի ամեն օր տուն էի գնում, մամաս էտ վիճակում էր ու զգում էի,որ էտ իմ վրա ազդումա,մուռս դրսից ու մյուսներից էի հանում(Ա)
Մաս 81
"""Արման"""
-ու հատկապես ինձանից😔(Լ)
-դե հա(Ա)
-մեկա դու զզվելի ես...😏
-հիմա էտ եմ,բայց ես քեզ անկեղծ ասում եմ,կներես,կներես❤️(Լ)
Տենց ես իմ բաժին ներեղությունը խնդրեցի:Ուզեցի ձեռքը բռնեմ:
-կխնդրեի ինձ չկպնել😏✋(Լ)
-օօօ՜,լսում եմ և հմազանդվում եմ,օրիորդ😏😂(Ա)
Էլի լուռ էինք:Իրա հետ արժի լռել,չխոսալ,մենակ թե կողքիդ լինի,չնայած միշտ էնքան ա խոսացել,թող չխոսա հիմա էլ:Լիլիթը ինձ նայեց,շփոթված էր ու ամաչում էր:Սկսեցի մամայից խոսալ,որ չամաչի,ինչ կապված էր մամայիս հետ,ինչ էտ պահին հիշում էի պատմեցի,խելոք լսում էր...❤️:
-կարոտե՞լ ես մամայիդ(Լ)
Խորը հոգոց հանեցի:
-շա՜տ,վատը գիտես,որնա՞, որ տուն եմ մտնում երկու րոպեից ավելի չեմ ուզում մնամ,անըդհատ տնից ուզում եմ դուրս գամ(Ա)
-հա դրա համար էլ թափառում էիր դրսերում ու խմում էիր,չէ՞😏(Լ)
Նայեցի դեմքին:
-դե հա(Ա)
-իսկ պապադ ոնցա՞😔
-է՜հհհ,հերս որ իմացավ,մամաս էտ հիվանդությունն ունի էտ օրվանից դադարեց ապրել,ամբողջ օրն աշխատումա😒(Ա)
-պապայիս նման,մեր համար էլ կյանքը րոպեական կանգ առավ, բան չունեմ ասելու,մահից հետո կյանքը շարունակվումա իմ ու մյուսների համար,բայց ես չեմ համակերպվում🥺(Լ)
-շուտ շու՞տ ես գնում գերեզմաններ😏 (Ա)
-չէ,պապան չի թողնում,վերջին անգամ 3 ամիս առաջ եմ գնացել,նախքան ընդունվելս🥺,դու ՞(Լ)
-ես ամեն օր եմ գնում(Ա)
-օգնումա՞🥺
-երևի😏(Ա)
Ըենց խոսում էինք Լիլիթի հեռախոսին զանգ եկավ:Քուրն էր:
📲հա Մանե(Լ)
📲ու՞ր եք(Մ)
📲ու՞ր ենք😨....