Mały Szlak Beskidzki w 3 dni. I wcale... nie taki Mały!

Описание: 140 kilometrów w trzy dni – brzmi jak wyzwanie, ale Beskidy nie znają słowa „łatwo” 😅. Wyruszyłem z samego szczytu Lubonia Wielkiego. Beskid Wyspowy przywitał mnie jak stary przyjaciel. Pierwsze kilometry pachniały jesienią, mokrym lasem i przygodą 🍂. Beskid Wyspowy przywitał mnie mgłą i ciszą, jakby testował moją determinację 🌫️. Potem przyszły pierwsze podejścia – strome, błotniste, ale z każdym krokiem bliżej celu ⛰️.
Słońce raz grzało, raz chowało się za chmurami – pogoda zmieniała się szybciej niż nastroje po trzecim kilometrze podejścia 🌦️. Deszcz lał, potem grad, a chwilę później tęcza – wszystko w jednym dniu 🌈. Czasem wiał wiatr tak silny, że aż śmiałem się z własnych prób utrzymania równowagi 💨. Szlak przez Beskid Makowski pokazał swoje dzikie oblicze – mniej ludzi, więcej natury 🌲.
Kolejne godziny to rytm kroków, oddechu i myśli, które wędrują dalej niż nogi 🚶‍♂️. Zachody słońca wynagradzały każdy trud – złote światło na szczytach to magia, której się nie zapomina 🌄. Noclegi w schroniskach smakowały przygodą i zmęczeniem w najlepszym wydaniu 🏕️. Trzeci dzień to radość z marszu , widoków i po prostu drogi.
Beskid Mały przywitał mnie słońcem i złota polską jesienią – ostatnie kilometry pachniały już końcem wędrówki 🌾. Straconka w Bielsku-Białej była jak meta maratonu duszy 🏁. 140 kilometrów, ponad 5000 metrów przewyższeń i niezliczona ilość emocji ❤️. Był deszcz, był grad, był śmiech i taka ilość endorfin – że marsz MSB zostanie we mnie na długo. Mały Szlak Beskidzki – wielka historia, którą warto przeżyć samemu ✨.


140 kilometers in three days – sounds like a challenge, but the Beskids don't know the word "easy" 😅. I set off from the very top of Luboń Wielki. The Beskid Wyspowy greeted me like an old friend. The first kilometers smelled of autumn, wet forest, and adventure 🍂. The Beskid Wyspowy greeted me with fog and silence, as if testing my determination 🌫️. Then came the first ascents – steep, muddy, but with each step closer to the goal ⛰️.
The sun sometimes shone, sometimes hid behind the clouds – the weather changed faster than my moods after the third kilometer of the ascent 🌦️. It poured rain, then hail, and a moment later a rainbow – all in one day 🌈. At times, the wind blew so strong that I laughed at my own attempts to maintain my balance 💨. The trail through the Beskid Makowski Mountains revealed its wild side – fewer people, more nature 🌲.
The next few hours were filled with the rhythm of footsteps, breath, and thoughts that travel farther than the legs 🚶‍♂️. Sunsets rewarded every effort – the golden light on the peaks is a magic you never forget 🌄. Staying in mountain huts tasted of adventure and exhaustion at its finest 🏕️. The third day was filled with the joy of walking, the views, and simply the journey.
The Beskid Mały Mountains welcomed me with sunshine and the golden Polish autumn – the final kilometers already smelled like the end of the hike 🌾. Losing my way in Bielsko-Biała was like the finish line of a soul marathon 🏁. 140 kilometers, over 5,000 meters of elevation gain, and countless emotions ❤️. There was rain, there was hail, there was laughter, and so many endorphins – the MSB hike will stay with me for a long time. Mały Szlak Beskidzki – a great story worth experiencing for yourself ✨.