เมื่อฉันต้องไป... ไกลแสนไกล

Описание: เมื่อฉันต้องไป... ไกลแสนไกล
สู่ดินแดนที่ไร้ซึ่งแสงดาว
มือที่เคยจับ... ก็คงต้องปล่อย
เหลือแค่เพียงเรื่องราว... ของเราที่แผ่วเบา
(ปล่อยฉันไปไกลแสนไกล)

ในใจก็รู้... ว่าเธอคงเหงา
กับอนาคตที่... ไม่มีเรา
ฉันแค่อยากขอ... ให้เธอจดจำ
แต่อีกใจก็กลัว... เธอจะจมกับน้ำตา
(ขอเธออย่าจมกับน้ำตา)

ถ้าการจดจำฉัน... ทำเธอมีน้ำตา
ถ้าภาพของเรา... คอยทิ่มแทงหัวใจ
ฉันยอมให้เธอลืม... แม้จะเจ็บปวดแค่ไหน
แค่ขอให้เธอยิ้มได้... ไม่ต้องจำฉันไว้... แล้วเสียใจ (ไม่ต้องเสียใจ)

อย่าให้ความรัก... เป็นโซ่ตรวนเลย
อย่าให้ความหลัง... ขังเธอไว้
ออกไปใช้ชีวิต... เหมือนที่เคย
กับใครสักคนที่... เขาไม่ใช่ฉัน
ไม่ต้องรู้สึกผิด... ที่จะลืมกัน
คือความรัก... ที่ฉันนั้นเต็มใจให้
(ฉันนั้นเต็มใจให้ลืม)

ถ้าการจดจำฉัน... ทำเธอมีน้ำตา
ถ้าภาพของเรา... คอยทิ่มแทงหัวใจ
ฉันยอมให้เธอลืม... แม้มันจะเจ็บปวดแค่ไหน
แค่ขอให้เธอยิ้มได้... ไม่ต้องจำฉันไว้... แล้วเสียใจ (ไม่ต้องเสียใจ)

ความรักของฉัน... คือการเห็นเธอยิ้ม
ไม่ใช่การกอดฉันไว้... แล้วจมดิ่ง
ปล่อยฉันไป... จากใจของเธอ
ถ้าทำให้เธอ... ได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง...
(เริ่มต้นใหม่กับใครสักคน)

ถ้าการจดจำฉัน... มันทำเธอมีน้ำตา
ถ้าภาพของเรา... มันคอยทิ่มแทงหัวใจ
ฉันยอมให้เธอลืม... แม้มันจะเจ็บปวดแค่ไหน
แค่ขอให้เธอยิ้มได้... ไม่ต้องจำฉันไว้... แล้วเสียใจ (ไม่ต้องเสียใจ)

ยิ้มของเธอ... สำคัญกว่า
ยิ้มของเธอ... คือทุกอย่าง
...ลืมฉันเถิด... ที่รัก
...ลืมฉัน ลืมฉันไป...