สตฺตานํ ท่องเที่ยวไปในสังสารวัฏ

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๔ ข้อ ๑๔๗ ๑๗๔ อุโบสถขันธกะ สมมติสีมาและนิมิตแห่งสีมา ปาติโมกขุเทศ ๕

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๔ ข้อ ๑๓๖ ๑๔๒ ทรงห้ามให้นิสสัยแก่อลัชชี อุปสมบทกรรม

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๔ ข้อ ๑๑๘-๑๓๕ พระราหุลกุมารทรงผนวชเป็นสามเณร วิธีให้บรรพชา เรื่องลงทัณฑก

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๔ ข้อ ๑๐๑-๑๑๗ อันตรายิกธรรม เรื่องราชภัฏบวช เรื่องถือนิสสัย

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๔ ข้อ ๑๐๐ ติตถิยปริวาส

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๔ ข้อ ๙๘-๙๙ องค์ ๕ แห่งภิกษุผู้ให้อุปสมบท+องค์ ๖ แห่งภิกษุผู้ให้อุปสมบท

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๔ ข้อ ๙๕-๙๗ ว่าด้วยการประณาม+การให้นิสสัย

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๔ ข้อ ๘๕ ๙๔

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๑๖๙๘-๑๗๑๑ การตรัสรู้และไม่ตรัสรู้อริยสัจ ๔ การอนุเคราะห์มิตร

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๑๔๑๑-๑๔๘๐ โสตาปัตติสังยุต คุณธรรมของพระอริยสาวก องค์คุณของพระโสดา

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๑๓๖๓-๑๔๑๐ ธรรมเป็นเครื่องอยู่ของพระอริยะ + ปัญหาของภิกษุหลายรูป

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๑๓๐๐ ๑๓๖๒ ฌาน ๔ + อานาปานสติ

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๑๒๔๙ ๑๒๙๙ สติปัฏฐาน ๔ การบรรลุภาวะแห่งมหาอภิญญา ธรรมที่พระเสขะพึ

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๑๒๐๕-๑๒๔๙ ปฏิปทาแห่งการเจริญอิทธิบาท การแสดงฤทธิ์ ผลานิสงส์ ๗

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๑๑๓๖-๑๒๐๔ วิธีเจริญอิทธิบาท ๔ อานิสงส์ของการเจริญอิทธิบาท ปฏิปทา

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๑๐๘๒-๑๑๓๕ อานิสงส์แห่งการเจริญอินทรีย์ ๕

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๙๖๒-๑๐๒๒ ว่าด้วยความแก่ อินทรีย์ ๕ มีอารมณ์ต่างกัน

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๑๐๔๗-๑๐๘๑ อินทรีย์ ๕ ไม่เกิดนอกพุทธกาล เจริญอินทรีย์ ๕ เพื่อละสัง

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๑๐๒๓-๑๐๔๗ ปัญญินทรีย์เป็นยอดแห่งโพธิปักขิยธรรม

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๘๙๔-๙๖๑ อินทรีย์ ๕ ความเป็นพระอริยบุคคลระดับต่างๆ

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๘๓๙-๘๙๓ ผลของการเจริญสติปัฏฐาน ๔ อินทรีย์ ๕

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๗๖๗-๗๙๕ ศีลที่เป็นกุศลเหล่าใดอันพระผู้มีพระภาคตรัสแล้ว ศีลที่เป็

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๙ ข้อ ๑๗๘-๑๙๘ โสณทัณฑสูตร

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๗๒๔-๗๖๖ มหาปุริสสูตร ผู้เป็นมหาบุรุษ สติปัฏฐาน ๔ เป็นทางอันเอก

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๖๗๘-๗๒๓ สติปัฏฐานสังยุต

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๖๔๑-๖๗๖ อานาปานาทิเปยยาลที่ ๗ แห่งโพชฌงค์

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๖๐๑-๖๔๐ นิวรณ์เป็นปัจจัยให้มนต์ไม่แจ่มแจ้ง

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๔๕๓ ๖๐๐ ละมานะ ๓ เพราะโพชฌงค์+อาหารของนิวรณ์

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๔๓๕-๔๕๒ ที่เรียกว่าโพชฌงค์เพราะเป็นไปเพื่อตรัสรู้ [โพธนสูตร]

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๔๐๑-๔๓๔ เจริญโพชฌงค์ ๗ ย่อมเป็นไปเพื่อความหน่าย